پرش به محتوا

فروزنده ودیعتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فروزنده ودیعتی
سفیر ایران در فنلاند
دوره مسئولیت
۲۹ آبان ۱۳۹۸ – تیر ۱۴۰۲
رئیس‌جمهورحسن روحانی
سید ابراهیم رئیسی
پس ازمحمدمهدی آخوندزاده
پیش ازحسین ملاعبداللهی (موقت)

فروزنده ودیعتی دیپلمات و سفیر پیشین جمهوری اسلامی ایران در فنلاند بوده‌است. او پیش‌تر سفیر ایران در لاهه (سال ۱۳۷۴)[۱]، مديركل حقوق بشر و زنان وزارت امور خارجه و رايزن دوم ايران در سازمان ملل (۱۳۹۳-۱۳۹۷)[۲][۳] و رئیس ادارۀ بین‌الملل امور زنان وزارت امور خارجه (سال ۱۳۹۵) [۴] بود. ودیعتی همزمان با مسئولیت سفارت در ایران در فنلاند، سفیر آکردیته ایران در کشور استونی و نماینده ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بود.[۵]

ودیعتی مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی دارد و به عنوان دیپلمات ارشد در نمایندگی‌های دائمی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد در ژنو و نیویورک نیز خدمت کرده است.[۶]

مسئولیت‌های اجرایی

[ویرایش]
  • سفیر ایران در فنلاند و آکردیته در استونی (۱۳۹۸- ۱۴۰۲)

برای سفارت ایران در فنلاند در ۲۶ بهمن ۱۳۹۷ پروین فرشچی معرفی شد اما فرشچی به علت مشکلات خانوادگی انصراف داد و ودیعتی برای سفارت انتخاب شد.[۷] ودیعتی ۲۳ بهمن ۱۳۹۸ استوارنامه‌ی خود را تقدیم سائولی نینیسته رئیس‌جمهور وقت فنلاند کرد.[۸] او سومین سفیر زن در حکومت جمهوری اسلامی ایران (بعد از مرضیه افخم سفیر ایران در مالزی و حمیرا ریگی سفیر ایران در برونئی) بود.[۹][۱۰]

او پس از پایان ماموریت سفارت در فنلاند، همچنان در وزارت امور خارجه فعالیت می‌کند. برای مثال در مهر ۱۴۰۲ همراه با حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجۀ وقت برای دیدار با فیصل مقداد به سوریه رفت.[۱۱]

  • سفیر ایران در لاهه (سال ۱۳۷۴)
  • مديركل حقوق بشر و زنان وزارت امور خارجه (۱۳۹۳-۱۴۰۳)[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵]
  • رايزن دوم ايران در سازمان ملل (۱۳۹۳-۱۳۹۷)
  • رئیس ادارۀ بین‌الملل امور زنان وزارت امور خارجه (سال ۱۳۹۵)
  • نماینده ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد

موضع‌ها

[ویرایش]

او در زمانی که رایزن دوم ایران در سازمان ملل بود دو سخنرانی انجام داد. در یکی به استفاده از عنوان «خلیج عربی» اعتراض کرد و در دیگری در واکنش به بنیامین نتانیاهو از برجام دفاع کرد.[۲][۱۶] در همین زمان در پاسخ به احمد شهید (گزارشگر ویژه سازمان ملل در حقوق بشر ایران) بررسی وضعیت حقوق بشر ایران در سازمان ملل را یک برنامۀ بیهودۀ سالانه نامید و گفت: «شخصا هیچ یک از محدودیت‌ها علیه زنان را که آقای شهید از آنها سخن می‌گوید تجربه نکرده‌ام.»[۱۷]

ودیعتی در زمانی که نمایندۀ ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل بود از عملکرد حکومت ایران در ماجرای مهسا امینی دفاع کرد و گفت: «با وجود حجم خشونت ها و اغتشاشات، جمهوری اسلامی ایران سیاست عدم استفاده از نیروی کشنده را برای مقابله با شورش ها و تجمعات غیرقانونی برای حفاظت از جان شهروندان و جلوگیری از تلفات در پیش گرفته است.»[۵]

مجله آنلاین سوئومن اوتیست به نقل از آروین آدریان مدعی شده بود ودیعتی با امام جماعت مرکز رسالت، عباس بهمن پور، و پدرش مجید بهمن پور روابط نزدیکی دارند و از مرکز رسالت به عنوان لابی حکومت ایران استفاده می‌شود.[۱۸]

ودیعتی ۳۰ اسفند ۱۴۰۳ پس از احضار سفیر آلمان و کاردار بریتانیا پس از قطعنامه‌ای در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای تمدید ماموریت یک هیئت حقیقت‌یاب در مورد سابقه حقوق بشر ایران، این اقدام را تحریک‌آمیز و غیرمسئولانه توصیف کرد و در دیدار با سفیر آلمان، «استفاده ابزاری از شورای حقوق بشر و سوءاستفاده از حقوق بشر» برای فشار بر ایران را محکوم کرد و به سابقه آلمان در ارائه سلاح‌های شیمیایی به دولت صدام حسین در طول جنگ ایران و عراق اشاره کرد. او در دیدار با کاردار بریتانیا، همزمان با سالگرد ملی شدن صنعت نفت ایران، از سابقه طولانی «سیاست‌های مداخله‌جویانه بریتانیا در امور داخلی ایران» انتقاد کرد و آلمان و بریتانیا را به همسویی با تحریم‌های ایالات متحده آمریکا علیه ایران متهم کرد.[۱۴]

آثار

[ویرایش]
  • ودیعتی، فروزنده (۱۳۷۹). «روند پیشرفت زنان در افریقا ، پنج سال بعد از کنفرانس پکن». مطالعات آفریقا (۱). دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  • ودیعتی، فروزنده (۱۳۷۴). «کتابخانه عمومی هلند». تحقیقات اطلاع رسانی و کتابخانه های عمومی (پیام کتابخانه سابق) (۱۶ و ۱۷). دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.

منابع

[ویرایش]
  1. ودیعتی، فروزنده (۱۳۷۴). «کتابخانه عمومی هلند». پرتال جامع علوم انسانی. تحقیقات اطلاع رسانی و کتابخانه های عمومی (پیام کتابخانه سابق). دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «فروزنده وديعتي راهي فنلاند مي‌شود». روزنامه اعتماد. ۲۹ آبان ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  3. «سفرا و مدیران ارشد زن بیشتری در وزارت خارجه منصوب می شوند». موسسه صیانت از حقوق زنان. ۳۰ مرداد ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  4. «نشست تخصصی منع برده‌داری نوین». انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد. ۲۸ آذر ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ «توصیه ودیعتی به وزیر خارجه آلمان: بر وضعیت معترضان خود متمرکز شوید». ایران‌پرس. ۳ آذر ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  6. «Q&A with the Ambassador of Iran in Finland, Her Excellency Forouzandeh Vadiati». Helsiki Times. ۱۹ مارس ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵.
  7. ««فروزنده ودیعتی» به‌عنوان سفیر ایران به هلسینکی می‌رود». العالم. ۲۸ آبان ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  8. «عکس پوشش سومین سفیر زن ایران در دیدار با رئیس جمهور فنلاند ودیعتی استوارنامه‌اش را تقدیم کرد». همشهری‌آنلاین. ۲۴ بهمن ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  9. «فروزنده ودیعتی، سومین سفیر زن ایران بعد از انقلاب». ایسنا. ۲۸ آبان ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  10. «New Ambassadors from Iran, Netherlands and Vietnam to Finland». Ministry for Foreign Affairs of Finland. ۱۴ فوریه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  11. «فیصل المقداد در دیدار امیرعبداللهیان: جنایات جنگی صهیونیست‌ها در غزه هیچ توجیه قابل دفاعی ندارد». جوان آنلاین. ۲۲ مهر ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  12. «احضار سفیر آلمان و کاردار انگلیس به وزارت امور خارجه». تابناک. ۳۰ اسفند ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵.
  13. «<فروزنده ودیعتی> عازم فنلاند می‌‌شود». روزنامه ایران. ۲۹ آبان ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ «Iran summons UK, German envoys over human rights resolution». Iran International. ۲۰ مارس ۲۰۲۵. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵.
  15. «The 13th Japan- Iran Human Rights Dialogue». MFA Japan. ژانویه ۲۱, ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵.
  16. «کارشناس نمایندگی ایران نزد سازمان ملل: هر چه اسراییل عصبانی تر شود، منطقه آرام تر است». شفقنا. ۱۱ مهر ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  17. «احمد شهید: وضعیت حقوق بشر در ایران بدتر شده است». بی‌بی‌سی فارسی. ۷ آبان ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۴.
  18. «Helsingin Mellunmäen moskeija ei kommentoi Iranin hallinnon ihmisoikeusrikoksia eikä muistotilaisuutta, jonka se järjesti terroristi Soleimanille – mielenosoittajat vaativat moskeijan sulkemista». Suomen Uutiset. ۱۰ ژانویه ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵.