فرماندهی نیروهای زمینی ایالات متحده آمریکا
| فرماندهی نیروهای زمینی ایالات متحده آمریکا | |
|---|---|
 | |
| فعال | ۱۹۷۳–تاکنون |
| کشور |  ایالات متحده آمریکا |
| رسته | نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا |
| گونه | فرماندهی نیروی زمینی |
| نقش | تأمین نیروهای آماده نبرد برای فرماندهی یکپارچه رزمی[۱] |
| پادگان/ستاد | فورت برگ |
| فرماندهان | |
| فرمانده کل | ژنرال اندرو پوپاس[۲] |
| جانشین | سپهبد لئوپلدو ای. کوئینتاس |
| فرماندهان برجسته | کالین پاول برنارد ویلیام راجرز دنیس رایمر مارک میلی |
| نشان | |
| نشان شناسایی |  |
فرماندهی نیروهای زمینی ایالات متحده آمریکا (انگلیسی: United States Army Forces Command) بزرگترین واحد فرماندهی در ارتش ایالات متحده است، که وظیفه تأمین نیروهای زمینی آماده نبرد و با توان عملیاتی را برای فرماندهی یکپارچه رزمی ایالات متحده آمریکا برعهده دارد. قرارگاه مرکزی فرماندهی نیروهای زمینی ایالات متحده در پایگاه فورتبرگ، در ایالت کارولینای شمالی مستقر میباشد و بیش از ۷۵۰ هزار سرباز از نیروهای فعال ارتش، نیروهای ذخیره ارتش و سربازان گارد ملی ارتش را در بر میگیرد.
این فرماندهی در ۱ ژوئیه ۱۹۷۳ از فرماندهی سابق ارتش قارهای که به نوبه خود جایگزین نیروهای میدانی ارتش و نیروهای زمینی ارتش شد، ایجاد گردید.
فرماندهی نیروهای زمینی دارای تشکیلات و واحدهایی است که در ۱۵ پایگاه، از جمله مرکز آموزش ملی فورت ایروین، کالیفرنیا و مرکز آموزش آمادگی مشترک فورت جانسون، لوئیزیانا (فورت پولک سابق) مستقر هستند.
منابع
[ویرایش]- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۱ مارس ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۹.
- ↑ (16 October 2018) Fort Bragg-based FORSCOM to get its first female commander
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «United States Army Forces Command». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانههای ملی | |
