فراگویش

فراگویش در زبان‌شناسی میان زبان و گویش قرار دارد. از آن در دو زمینه متمایز برای توصیف روابط ساختاری یا عملکردی یک زبان خاص استفاده می‌شود. در رده ساختاری، فراگویش‌ها نخستین تقسیم زبان هستند برای نمونه زبان چندکانونی صربی‌کرواتی به سه فراگویش (اشتوکاوی، کاجکاوی و چاکاوی) تقسیم می‌شود که هر یک دارای چندین گویش هستند. در رده عملکردی، یک گونه غالب گویشی را درون یک زبان خاص تعیین می‌کند که به پرکاربردترین زبان‌گونه آن زبان اشاره دارد که در عمل توسط بیشتر گویشوران آن به عنوان ابزاری اساسی برای تعامل و ارتباط متقابل پذیرفته شده‌است. چنین گویشی در این زمینه میان‌گویش نیز نامیده می‌شود.

جستارهای وابسته

• لهجه
• زبان‌گونه‌ها
• زنجیره گویشی
• زیرگویش

منابع

• Baldaquí Escandell, Josep M. (2005). "A Contribution to the Study of Valencian Linguistic Secessionism: Relations between the Perception of the Supradialectal Unity of the Catalan Language and Other Sociolinguistic Variables". Catalan Review. 19: 47–58.
• Badurina, Lada; Pranjković, Ivo; Silić, Josip, eds. (2009). Jezični varijeteti i nacionalni identiteti: Prilozi proučavanju standardnih jezika utemeljenih na štokavštini. Zagreb: Disput.
• Greenberg, Robert D. (2004). Language and Identity in the Balkans: Serbo-Croatian and its Disintegration. New York: Oxford University Press.
• Harlig, Jeffrey; Pléh, Csaba, eds. (1995). When East Met West: Sociolinguistics in the Former Socialist Bloc. Berlin & New York: Mouton de Gruyter.
• Abdullah Hassan, "Pondering on a Malay Supradialect", Dewan Bahasa, 41 (1997), no. 10, p. 911-918.
• Yan Hong-Ming, "On the Supradialectal Function of the Chinese Characters", Journal of Lingnan Normal University, 4 (2002).