فراپالایش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تراوش از فیلتری که قادر است ذرات بسیار ریز (اولترامیکروسکوپیک) را از خود عبور دهد را فراپالایش یا اولترافیلتراسیون (Ultra-filtration) می‌نامند.

فراپالایش با بهره‌گیری از غشاها انجام می‌شود و از این نوع غشا برای جداسازی ماکرومولکول‌هایی با اندازه ۲۰ تا ۱۰۰۰ انگستروم استفاده می‌شود. تمام نمک‌های حل شده و مولکول‌های کوچکتر از این محدوده از غشا عبور می‌کنند. در این روش جداسازی کلوئیدها، پروتئین‌ها، مواد میکروبی بیماری زاو مولکول‌های آلی بزرگ که وزن مولکولی آن بین ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ است انجام می‌شود.

به‌طور کلی محلول‌هایی که در پشت غشاها جریان می‌یابند، مواد برگشتی یا «فاز ماندگار»،[۱] نامیده می‌شوند. آنچه از آن عبور می‌نماید، تراویده[۲] یا «فاز عبوری» به‌شمار می‌آید.

کاربرد[ویرایش]

یکی از کاربردهای رایج فراپالایش (UF)، استفاده از آن برای تغلیظ شیر به منظور تولید پنیر می‌باشد. پروتئین تغلیظ شده آب پنیر که با استفاده از فرایند فراپالایش از آب پنیر[۳] تولید می‌شوند با درصدهای مختلف پروتئین، دارای خواص کاربردی زیادی می‌باشند. این خواص، استفاده از کنسانتره‌های پروتئینی آب پنیر را در فرمولاسیون فراورده‌های غذایی مقدور می‌سازد. ارزش تغذیه‌ای محصول نیز با استفاده از این روش بهبود می‌یابد، زیرا پروتئین‌های آب پنیر، درون بافت پنیر حفظ می‌شوند.

یادداشت‌ها[ویرایش]

  • عامری. الهام. اصول و کاربردهای فرایند غشایی تراوش تبخیری.
  1. Retentate
  2. Permeate
  3. Whey