فراماسونری قاره‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فراماسونری قاره ای، که همچنین به عنوان فراماسونری لیبرال،[۱] فراماسونری لاتین[۲][۳] و فراماسونری آدوگماتیک،[۴] نیز شناخته می‌شود شامل لژهای ماسونی مستقر عمدتاً در قاره اروپا است که لژ بزرگ شرقی فرانسه (GOdF) را به رسمیت می‌شناسند یا متعلق به CLIPSAS, SIMPA , TRACIA , CIMAS, COMAM, CATENA, GLUA یا هر یک از سازمان‌های بین‌المللی مختلف فراماسونری لیبرال هستند می‌باشد. تعداد بیشتری از فراماسون‌ها، که اکثر آنها در ایالات متحده آمریکا زندگی می‌کنند متعلق به لژهایی هستند که لژ بزرگ متحد انگلستان را به رسمیت می‌شناسند و فراماسون‌های قاره ای را به رسمیت نمی‌شناسند و آنها را " نامنظم " می‌دانند. [۵] [۶]

دو شاخه فراماسونری[ویرایش]

فراماسونری دو شاخه دارد که «در رابطه دوستانه با یکدیگر نیستند». [۷]

  • سنت انگلیسی/آمریکایی «منظم» حوزه‌های قضایی، که توسط لژ بزرگ متحد انگلستان (UGLE) و لژهای بزرگ مختلف در ایالات متحده مشخص شده‌است.
  • سنت «قاره ای» اروپایی از حوزه‌های قضایی، که توسط GODF، با دوستی‌های متفاوت و در حال تغییر مشخص می‌شود.

در کشورهای آمریکای لاتین، اروپای قاره‌ای و بیشتر آفریقا، فراماسونری قاره‌ای اروپایی به سبک GODF غالب است،[۸] اگرچه این کشورها ممکن است لژهای بزرگ کوچک‌تر نیز داشته باشند که بخشی از سنت «منظم» هستند.

تاریخ شکاف در بین دو شاخه فراماسونری[ویرایش]

دلایل متعددی برای شکاف در فراماسونری و چرایی تداوم آن وجود دارد. اولین نمونه لغو شناسایی در ایالات متحده مدت کوتاهی پس از جنگ داخلی آمریکا رخ داد. در سال ۱۸۶۹، گراند اوریان یک گروه ماسونی را در لوئیزیانا به رسمیت شناخت که توسط لژ بزرگ لوئیزیانا (GLL) به رسمیت شناخته نشد. این امر توسط GLL به عنوان تهاجم به حوزه قضایی آن تلقی شد و به رسمیت شناختن GODF را پس گرفت. بنا به درخواست GLL، چندین لژ بزرگ آمریکایی دیگر نیز از شناسایی خارج شدند.[۹] شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد انگیزه‌های نژادی ممکن است در این عدم شناخت نقش داشته باشند. GODF اخیراً قطعنامه‌ای به تصویب رسانده بود که در آن بیان می‌کرد که «نه رنگ، نژاد، و نه دین نباید مرد را برای شروع کار رد صلاحیت کند»[۱۰] و لژ بزرگ لوئیزیانا سیاه‌پوستان و افراد مختلط را به شدت مستثنی می‌کرد. نفاق اولیه در ایالات متحده به اتفاق آرا نبود. بسیاری از لژهای بزرگ آمریکایی تا قرن بیستم به شناخت GODF ادامه دادند.[۱۱]

انشقاق ۱۸۷۷[ویرایش]

این انشقاق در سال ۱۸۷۷ زمانی که GODF قوانین اساسی خود را تغییر داد تا " لائیسیته " مذهبی کامل را تغییر داد، گسترش یافت. در حالی که سنت انگلیسی-آمریکایی مدت‌ها از نامزدها می‌خواست که اعتقاد به خدا را بپذیرند، GODF این شرط را حذف کرد و بیان کرد که لائیسیته «ایجاب می‌کند که به همه انسان‌ها، بدون تمایز از طبقه، منشأ یا فرقه، ابزاری داده شود تا خودشان باشند. آنها آزادی انتخاب دارند و مسئول بلوغ خود و ارباب سرنوشت خود هستند."[۱۲][۱۳] در مجموع، GODF ملحدان را می‌پذیرد، در حالی که لژها در سنت انگلیسی-آمریکایی قبول نمی‌کنند. سپس لژ بزرگ متحد انگلستان به رسمیت شناختن خود را پس گرفت و GODF را «نامنظم» اعلام کرد. از آنجایی که سایر حوزه‌های قضایی تمایل داشتند از رهبری GODF یا UGLE پیروی کنند، شکاف گسترش یافت.

پیشینه الزام اعتقاد به خدا[ویرایش]

در مورد زمانی که فراماسونری انگلیسی-آمریکایی شروع به نیاز به اعتقاد به خدا کرد، بحث‌هایی وجود دارد. ممکن است از اولین روزهای فراماسونری باشد: نسخه خطی Regius، قدیمی‌ترین سند شناخته شده ماسونی متعلق به ۱۴۲۵–۱۴۵۰، بیان می‌کند که یک ماسون «باید همیشه خدا و کلیسای مقدس را به خوبی دوست داشته باشد.» قوانین اساسی ۱۷۲۳ جیمز اندرسون بیان می‌کند که «یک ماسون در دوران تصدی خود موظف است از قانون اخلاقی پیروی کند، و اگر او به درستی این هنر را درک کند، هرگز یک آتئیست احمق یا یک لیبرتین بی‌دین نخواهد بود.»

GODF از ۱۸۴۹ تا ۱۸۷۷ نیاز به ایمان به خدا داشت و سپس موضع خود را تغییر داد.[۱۰]

تفاوت به الزام در اعتقاد محدود نمی‌شد. به دنبال تغییرات سال ۱۸۷۷، لژ شرق بزرگ نیز تمام ارجاعات به معمار بزرگ جهان را از آیین خود حذف کرد و جلد قانون مقدس (که در فرانسه کتاب مقدس بود) را از مراسم خود حذف کرد. این عناصر قبل از سال ۱۸۴۹ در فراماسونری فرانسه وجود داشتند.

بحث سیاسی در لژها[ویرایش]

تفاوت دیگر بین فراماسونری قاره ای و انگلیسی-آمریکایی این است که بحث سیاسی در لژها به پیروی از سنت قاره ای مجاز است، در حالی که در سنت انگلیسی-آمریکایی به شدت ممنوع است.

رابطه با کلیسای کاتولیک[ویرایش]

فراماسونری قاره ای در کشورهای سنتی کاتولیک متمرکز شده‌است و توسط منتقدان کاتولیک به عنوان خروجی برای نارضایتی ضد کاتولیک تلقی می‌شود.[۱۴] بسیاری از رژیم‌های مخصوصاً ضد روحانی در کشورهای سنتی کاتولیک به عنوان دارای ارتباطات قوی ماسونی تلقی می‌شدند.[۲]

دایرةالمعارف کاتولیک ۱۹۱۳ با استناد به ادعایی که در سندی از گراند اورینت دو فرانس ارائه شده‌است، فراماسونری را به خاطر انقلاب فرانسه و آزار و شکنجه کلیسا نسبت داد.[۱۵] دایرةالمعارف، فراماسونری را نیروی اولیه ضد روحانیت فرانسوی از سال ۱۸۷۷ به بعد می‌دید، و دوباره به اسناد رسمی ماسونری فرانسوی برای حمایت از ادعای خود استناد می‌کرد.[۱۶] به گفته یکی از مورخین، خصومت ماسونی تا اوایل قرن بیستم با Affaire Des Fiches[۱۷] ادامه یافت و طبق دایرةالمعارف قدیمی کاتولیک، قانون ۱۹۰۵ فرانسه در مورد جدایی کلیساها از دولت[۱۸] را می‌توان به لژ گراند اوریان، بر اساس اسناد ماسونی ریشه داد.

در ایتالیا، کلیسا انجمن مخفی ضد روحانی و ناسیونالیستی، Carbonari را به فراماسونری[۱۹] مرتبط کرد و جهت ضد روحانی اتحاد ایتالیا را به فراماسونری متهم کرد. در دهه ۱۸۹۰، کلیسا درخواست‌های خود را از کاتولیک‌ها برای اجتناب از معامله با دولت ایتالیا با اشاره به ماهیت فرضی «ماسونری» دولت توجیه می‌کرد.[۲۰]

فراماسونری مکزیکی نیز پیرو الگوی فراماسونری قاره‌ای در سایر کشورهای لاتین‌زبان بود که در طول قرن نوزدهم ضد روحانیت‌تر شد، به‌ویژه به این دلیل که نظام درجه‌بندی مناسک اسکاتلندی ایجاد شده توسط آلبرت پایک را پذیرفتند، که کلیسای کاتولیک آن را به عنوان ضد روحانی دید.[۲۱]

حتی در سال ۲۰۰۵، رئیس اتحادیه برادران حرفه ای کاتولیک اسپانیا، اقدامات ضد روحانی دولت سوسیالیست را به «جنگ صلیبی عظیم ماسونری علیه کلیسا» متهم کرد.[۲۲]

فراماسون‌های وابسته به شاخه اصلی فراماسونری، وابسته به لژ بزرگ متحد انگلستان و ۵۱ لژ بزرگ ایالات متحده، اغلب ادعا کرده‌اند که ضد روحانیت شاخه قاره ای فراماسونری «انحراف» از فراماسونری مناسب است.[۲۳][۲۴]

فراماسونری قاره ای در سراسر جهان[ویرایش]

اقامتگاه‌های سبک قاره ای در اکثر مناطق جهان وجود دارد. در سرتاسر اروپای قاره‌ای، آمریکای لاتین، بیشتر مناطق کارائیب و بیشتر آفریقا، آنها سنت غالب فراماسونری هستند، در حالی که در ایالات متحده آمریکا، کشورهای مشترک المنافع بریتانیا و کشورهایی که توسط این قدرت‌ها استعمار شده‌اند، عملاً وجود ندارند.

آمریکای لاتین و دریای کارائیب[ویرایش]

در سرتاسر آمریکای لاتین و دریای کارائیب، هم قاره ای و هم انگلیسی-آمریکایی، حوزه‌های قضایی محافظه کار وجود دارد، اما هیئت‌های ماسونی سبک قاره ای غالب هستند. برای مثال، در برزیل، بزرگترین و قدیمی‌ترین نهاد ماسونی، Grande Oriente do Brasil توسط حوزه‌های قضایی انگلیسی-آمریکایی به رسمیت شناخته شده‌است. با این وجود، هنگامی که تعداد اعضای آن با اعضای تمام بدنه‌های ماسونی سبک قاره‌ای مقایسه می‌شود، در اقلیت باقی می‌ماند.[۲۵]

در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین، انشعاب ماسونی منعکس کننده اختلافات سیاسی است. گفته می‌شود که رقابت بین دو جناح در فراماسونری مکزیک به جنگ داخلی مکزیک کمک کرده‌است.[۲۶]

قاره اروپا[ویرایش]

یک مدال ماسونی صادر شده توسط لژ ماسونی "Vistina – La Verite" در اسکوپیه، مقدونیه شمالی. این لژ تحت صلاحیت لژ شرق بزرگ فرانسه است.

فرانسه[ویرایش]

فراماسونری به سبک قاره ای در فرانسه سرچشمه گرفت و اعضای آن اکثریت قریب به اتفاق فراماسون‌ها در این کشور را تشکیل می‌دهند. گراند اورینت فرانسه بزرگترین حوزه قضایی ماسونی است و گراند لوژ دو فرانس (همچنین در سنت قاره ای) دومین عضویت در آن است. سومین بدنه بزرگ ماسونی، سبک انگلیسی-آمریکایی Grande Loge Nationale Française است. سازمان بین‌المللی فراماسونری برای مردان و زنان Le Droit Humain که در سال ۱۸۹۳ تأسیس شد، دارای ۳۲۰۰۰ عضو در بیش از ۶۰ کشور جهان است.[۲۷]

سایر کشورهای اروپایی[ویرایش]

فراماسونری سبک قاره ای در بیشتر قاره رایج است (همان‌طور که از نام آن پیداست)، اگرچه تعداد اعضای کمتری از سنت انگلیسی-آمریکایی در آن کشورها نیز وجود دارد.[۸][۲۸] فراماسونری لیبرال قاره ای در اکثر کشورهای اروپایی وجود دارد. با این حال، در ایالت‌های ژرمنی، سنت‌های آیینی انگلیسی-آمریکایی و سوئدی غالب است.

آمریکای شمالی[ویرایش]

اگرچه برخی از سازمان‌های سبک قاره‌ای در ایالات متحده آمریکا وجود دارند، اما در آنجا اقلیتی کوچک هستند و تعداد قابل توجهی بزرگ‌تر (اما هنوز هم جزئی) در کانادا دارند. اما در مکزیک، فراماسونری قاره ای غالب است. این لژهای بزرگ، شرق‌های بزرگ و فراماسونی معمولاً متعلق به سازمان‌های بین‌المللی مانند CLIPSAS, SIMPA , CIMAS , COMAM, GLUA, TRACIA و غیره هستند.

در داخل ایالات متحده آمریکا، سازمان‌های فراماسونری و لژهای بزرگ، مانند اتحادیه جورج واشینگتن (GWU),[۲۹] لژ بزرگ امگا ایالت نیویورک،[۳۰] و Le Droit Humain (LDH) وجود دارد.[۳۱] که به سنت جهانی قاره ای یا مترقی تعلق دارند. لژ بزرگ زنان بلژیک (GLFB یا WGLB),[۳۲] و لژ بزرگ زنانه فرانسه[۳۳] نیز لژهای لیبرال در آمریکای شمالی دارند.

آفریقا[ویرایش]

فراماسونری قاره ای اکثریت را در اکثر کشورها به ویژه در مناطق فرانسوی زبان دارد. منشأ آن از استعمارگران سابق فرانسوی و بلژیکی است. رهبران آفریقایی مانند عمر بونگو از گابن و پاسکال لیسوبا از جمهوری کنگو به لژهای ماسونی متحد با فراماسونری قاره ای تعلق دارند.[۳۴]

منابع[ویرایش]

  • Bauer, Alain (Grand Master of the Grand Orient of France Sacramento) (27 July 2002), Address to the 2002 California Masonic Symposium, archived from the original on 7 January 2009
  • New Catholic Encyclopedia, New York: McGraw-Hill, 6: 135, 1967 {{citation}}: Missing or empty |title= (help) [نیازمند یادکرد دقیق]
  • Franklin, James (2006), "Freemasonry in Europe", Catholic Values and Australian Realities, Connor Court Publishing Pty Ltd, pp. 7–10, ISBN 978-0-9758015-4-3
  • Glazier, Michael; Hellwig, Monika K., eds. (January 2005), The Modern Catholic Encyclopedia, Liturgical Press, p. 330, ISBN 0-8146-5219-0
  • Public Domain Gruber, Hermann (1913). Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. {{cite encyclopedia}}: Missing or empty |title= (help)
  • Hodapp, Christopher (18 January 2011), More squabbles in the irregular world, Freemasonry for Dummies website
  • Hodapp, Christopher (5 September 2009), Grand Orient of France Votes Against Women Members, Freemasonry for Dummies blog
  • Johnston, Charles. (24 February 1918), "Caillaux's Secret Power Through French Masonry" (PDF), The New York Times Magazine: 71, retrieved 1 August 2013
  1. ↑ "This new concept of Freemasonry – of absolute freedom of conscience... born in the "Convent" (Annual General Meeting) of 1877 and gave birth to a new form of practise in Freemasonry which is called Liberal Freemasonry." Grand Orient de France. archived 23 January 2010.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "So far does this militant atheism of 'Latin Freemasonry' in France go," (Johnston 1918).
  3. ↑ "Nevertheless, the Vatican, with its long experience of Latin Freemasonry, has not altered its opposition to and disapproval of all brands of Freemasonry" (Glazier & Hellwig 2005).
  4. ↑ "which are convinced that the social, moral and intellectual liberation of men and women will be the result of an unending struggle against dogmatic limitations, sectarian forces and ideologies that violate adogmatic freemasonry;" from the Belgian Freemason website. archived 17 July, 2011.
  5. ↑ Hodapp 2011.
  6. ↑ Hodapp 2009.
  7. ↑ Bauer 2002.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Pieyns, René, Het rijke maçonnieke leven, 3. De universele vrijmetselarij, Fonds Marcel Hofmans, Brussels, 2001, p. 12-26
  9. ↑ U.S. Recognition of French Grand Lodges in the 1900s بایگانی‌شده در ۱۰ آوریل ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine Paul Bessel, published in Heredom: The Transactions of the Scottish Rite Research Society – volume 5, 1996, pages 221–244
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Denslow, Ray V. (1954), Freemasonry in the Eastern Hemisphere, p. 170, ISBN 978-1-4286-3988-1
  11. ↑ U.S. Recognition of French Grand Lodges in the 1900s بایگانی‌شده در ۱۰ آوریل ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine, Paul Bessel, published in Heredom: The Transactions of the Scottish Rite Research Society – volume 5, 1996, pages 221–244
  12. ↑ Grand Orient of France: Laïcité بایگانی‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  13. ↑ Can Freemasonry be Secular? بایگانی‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  14. ↑ "Everyone knows that the Grand Orient Lodges of Europe and Latin America have been anti-clerical from the start. For the Congregation for the Doctrine of the Faith to advise Catholics against joining these Grand Orient Lodges would be like the National Association for the Advancement of Colored People advising blacks against applying for membership in the Ku Klux Klan", William Whalen, The Pastoral Problem of Masonic Membership
  15. ↑ "Masonry, which prepared the Revolution of 1789, has the duty to continue its work" ((Gruber 1910) footnote 163 cites: the Circular of the Grand Orient of France, 2 April 1889,
  16. ↑ "French Masonry and above all the Grand Orient of France has displayed the most systematic activity as the dominating political element in the French "Kulturkampf" since 1877" (Gruber 1910).
  17. ↑ (Franklin 2006) (footnote 26) cites Larkin, Maurice, Church and State after the Dreyfus Affair, pp. 138–141: "Freemasonry in France", Austral Light, 6: 164–172, 241–250, 1905
  18. ↑ "In truth all the 'anti-clerical' Masonic reforms carried out in France since 1877, such as the secularization of education, measures against private Christian schools and charitable establishments, the suppression of the religious orders and the spoliation of the Church, professedly culminate in an anti-Christian and irreligious reorganization of human society, not only in France but throughout the world" (Gruber 1910).

    "From the fall of the MacMahon government in 1877 to the start of World War II, Masonic politicians controlled the French government. They passed anticlerical laws designed to restrict the Church's influence, especially in education" (New Catholic Encyclopedia 1967).
  19. ↑ "It also links Freemasonry with the Society of the Carbonari, known as the "Charcoal Burners", who at that time were active in Italy and were believed to be a revolutionary group" (McInvale, Reid (18 June 2013), Roman Catholic Church Law Regarding Freemasonry, Texas Lodge of Research, retrieved 1 August 2013
  20. ↑ "Masonry has confiscated the inheritance of public charity; fill the void, then, with the treasure of private relief" (Pope Leo XIII (1999), Custodi di Quella Fede (Encyclical of Pope Leo XIII promulgated on 8 December 1892), Eternal Word Television Network, p. Para 18).
  21. ↑ "As the 19th Century went on, Mexican Masonry embraced the degree system authored by Albert Pike and grew ever more anticlerical, regardless of Rite" (Salinas E., Oscar J. (Senior Grand Warden-York/Mexico) (10 September 1999), Mexican Masonry – Politics & Religion, archived from the original on 15 June 2011)
  22. ↑ "The president of the Union of Catholic Professional Fraternities, Luis Labiano, said this week a "tremendous crusade by Masonry against the Church" exists in Spain." Spanish Catholic organization blames Masons for “tremendous crusade” against Church بایگانی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, 27 September 2004, Catholic News Agency. Retrieved 22 October 2011.
  23. ↑ 15. Are Freemasons anticlerical?, Regular Grand Lodge of Belgium
  24. ↑ Good Catholics Should Not be Masons بایگانی‌شده در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine, Fr Adrian Beck, Catholic Herald, 11 April 2009
  25. ↑ «MIT Freemasonry webpage». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۸ آوریل ۲۰۲۲.
  26. ↑ Whalen, William J. , "Freemasonry", hosted at trosch.org. from New Catholic Encyclopedia, Vol. 6, pp.132–139. Retrieved 21 October 2011.
  27. ↑ Le Droit Humain official website https://ledroithumain.international/organization/?lang=en. Retrieved 14 June 2021. {{cite web}}: Missing or empty |title= (help)
  28. ↑ "The Regular Grand Lodge of Belgium". Archived from the original on 20 April 2013. Retrieved 12 October 2012.
  29. ↑ "George Washington Union". George Washington Union. Archived from the original on 17 March 2022. Retrieved 2021-12-16.
  30. ↑ CLIPSAS member list بایگانی‌شده در ۲۵ مه ۲۰۱۲ توسط Archive.today
  31. ↑ The International Order of Freemasonry for Men and Women Le Droit Humain
  32. ↑ Grande Loge Féminine de Belgique بایگانی‌شده در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine and Montréal in Québec بایگانی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine
  33. ↑ Feminine Grand Lodge of France بایگانی‌شده در ۲۸ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  34. ↑ Wauthier, Claude. Africa's Freemasons – A strange inheritance, Le Monde diplomatique, September 1997. Retrieved 15 August 2008.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فراماسونری_قاره‌ای&oldid=38448722»