فرار و اخراج آلمانی‌ها (۵۰-۱۹۴۵)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایی از پناهندگان بی‌شماری که پس از اخراج، به سمت غرب حرکت می‌کنند. - ۱۹۴۵

در مراحل پایانی جنگ جهانی دوم و دوران پس از جنگ، شهروندان آلمانی و افراد دارای اصلیت آلمانی از کشورهای اروپای شرقی و مرکزی اخراج یا مجبور به فرار شده و به آلمان و اتریش فرستاده شدند. علاوه بر این، استان‌های سیلیسیا، پومرانیا و پروس شرقی از آلمان جدا و به خاک شوروی و لهستان ضمیمه شدند و آلمانی‌های ساکن این استان‌ها که اکثریت مطلق را تشکیل می‌دادند مجبور به ترک خاک خود شدند. ایده اخراج آلمانی‌ها از سرزمین‌های ضمیمه شده حداقل از سال ۱۹۴۲ توسط وینستون چرچیل و با هماهنگی دولت‌های در تبعید لهستان و چکسلواکی در لندن مطرح شد.

آوارگان آلمانی یا شهروندان سرزمین‌های شرقی آلمان که پس از جنگ توسط جمهوری خلق لهستان و شوروی ضمیمه شدند بودند و یا آلمانی‌تبارهایی که در داخل مرزهای پیش از جنگ لهستان، چکسلواکی، مجارستان و رومانی و یوگسلاوی و کشورهای حوزه دریای بالتیک زندگی می‌کردند.

این رویدادها معمولاً با عنوان پاکسازی قومی[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸] یا انتقال جمعیت[۹][۱۰] یا انتقال جمعیت[۱۱][۱۲] طبقه‌بندی شده‌اند. برخی مورخان این وقایع را مردم‌کشی[۱۳] طبقه‌بندی کرده و تعداد کمی حتی به آن، عنوان نسل‌کشی داده‌اند.[۱۴][۱۵][۱۶]

تعداد آوارگان و پناهندگان[ویرایش]

حدود ۱۲ تا ۱۴ میلیون آلمانی و شهروندان آلمانی تبار کشورهای مختلف بین سالهای ۱۹۴۴/۴۵ و ۱۹۵۰ اخراج یا مجبور به فرار شدند.[۱۷] چند صد هزار نفر در اردوگاه ها زندانی یا مجبور به کار اجباری شدند.

منطقه تعداد پناهندگان و آوارگان نسبت به کل جمعیت
منطقه اشغال شوروی 4,379,000 24.3 %
منطقه اشغال آمریکا 2,957,000 17.7 %
منطقه اشغال انگلیس 3,320,000 14.5 %
منطقه اشغال فرانسه 60,000 1.0 %

جدول: تعداد پناهندگان و آوارگان پذیرفته شده در آلمان اشغالی؛ دسامبر ۱۹۴۷ [۱۸]

تعداد قربانیان آواره[ویرایش]

هانس اولریش ولر تخمین می زند که یک میلیون و هفتصد و ده هزار آلمانی در جریان فرار، جابجایی یا اسکان اجباری کشته شدند. این شامل آلمانی‌های ولگا نمی‌شود که در زمان استالین با «تعداد زیادی تلفات» به قزاقستان تبعید شدند.[۱۹]

اوا و هانس هنینگ هان با استناد به گزارش اداره آمار فدرال که در سال ۱۹۵۸ مشاهده کرده اند این آمار را حدود دو میلیون می دانند. [۲۰]

برخی مورخان این آمار را مورد تردید قرار داده اند چرا که در آمار فدرال سال ۱۹۵۸ فرض بر این بوده افرادی که سرنوشتشان در آن زمان هنوز نامشخص است قربانیان جابه‌جایی یا فرار به حساب آیند. از آنجایی که مبنای تفاوت، داده های آماری سال ۱۹۳۹ و داده های سال ۱۹۴۸ بود، این تفاوت شامل یهودیان کشته شده در اردوگاه های کشتار نیز میشد.[۲۱] در سال های ۱۹۶۵ و ۱۹۷۴ یک سازمان وابسته به کلیساها به نام Kirchliche Suchdienst ویک موسسه دیگر به نام آرشیو فدرال، مستقل از یکدیگر، با تحقیقات موردی و فردی، ۵۰۰ هزار تا ۶۰۰ هزار مرگ تایید شده را در نتیجه مستقیم جنایات آوارگی تایید کردند.[۲۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Naimark، Norman M. (۲۰۰۱). Fires of hatred: ethnic cleansing in twentieth-century Europe. Harvard University Press. صص. ۱۵, ۱۱۲, ۱۲۱, ۱۳۶. شابک ۰-۶۷۴-۰۰۹۹۴-۰. expulsion cleansing germans.
  2. ↑ T. David Curp (۲۰۰۶). A clean sweep?: the politics of ethnic cleansing in western Poland, 1945–1960. University of Rochester Press. ص. ۲۰۰. شابک ۱-۵۸۰۴۶-۲۳۸-۳.
  3. ↑ Cordell، Karl (۱۹۹۹). Ethnicity and democratisation in the new Europe. Routledge. ص. ۱۷۵. شابک ۰-۴۱۵-۱۷۳۱۲-۴.
  4. ↑ Dan Diner؛ Raphael Gross؛ Yfaat Weiss (۲۰۰۶). Jüdische Geschichte als allgemeine Geschichte. Vandenhoeck & Ruprecht. ص. ۱۶۳. شابک ۳-۵۲۵-۳۶۲۸۸-۹.
  5. ↑ Matthew J. Gibney (2005). Immigration and Asylum: from 1900 to the Present, Volume 3. ABC-CLIO. p. 196. ISBN 1-57607-796-9.
  6. ↑ Philipp Ther؛ Ana Siljak؛ Eagle Glassheim, ویراستاران (۲۰۰۱). Redrawing nations: ethnic cleansing in East-Central Europe, 1944–1948. Harvard Cold War studies book series. Rowman & Littlefield. ص. ۱۹۷. شابک ۰-۷۴۲۵-۱۰۹۴-۸.
  7. ↑ Paul Totten؛ Steven L. Jacobs (۲۰۰۸). Dictionary of genocide, Volume 2. Greenwood Publishing Group. ص. ۳۳۵. شابک ۹۷۸-۰-۳۱۳-۳۴۶۴۴-۶.
  8. ↑ Matthew James Frank (۲۰۰۸). Expelling the Germans: British opinion and post-1945 population transfer in context. Oxford historical monographs. Oxford University Press. ص. ۵. شابک ۹۷۸-۰-۱۹-۹۲۳۳۶۴-۹.
  9. ↑ Frank, Matthew. Expelling the Germans: British Opinion and Post-1945 Population Transfer in Context, Oxford University Press, 2008
  10. ↑ Renata Fritsch-Bournazel, Europe and German unification, p. 77, Berg Publishers 1992
  11. ↑ Frank, Matthew. Expelling the Germans: British Opinion and Post-1945 Population Transfer in Context, Oxford University Press, 2008
  12. ↑ Renata Fritsch-Bournazel, Europe and German unification, p. 77, Berg Publishers 1992
  13. ↑ Rummel، Rudolph Joseph (۱۹۹۷). Death by government (ویراست ۶). Transaction Publishers. ص. ۳۰۵. شابک ۱-۵۶۰۰۰-۹۲۷-۶.
  14. ↑ Shaw، Martin (۲۰۰۷). What is genocide?. Polity. صص. ۵۶، ۶۰. شابک ۹۷۸-۰-۷۴۵۶-۳۱۸۲-۰.
  15. ↑ W.D. Rubinstein (۲۰۰۴). Genocide, a history. Pearson Education Ltd. ص. ۲۶۰. شابک ۰-۵۸۲-۵۰۶۰۱-۸.
  16. ↑ Felix Ermacora (1991). "Gutachten Ermacora 1991" (PDF) (به آلمانی). Archived from the original (PDF) on 16 May 2011.
  17. ↑ Hans-Ulrich Wehler: Deutsche Gesellschaftsgeschichte. Bd. 4: Vom Beginn des Ersten Weltkrieges bis zur Gründung der beiden deutschen Staaten 1914–1949. C.H. Beck, München 2003, S. 944; Bernd Faulenbach: Die Vertreibung der Deutschen aus den Gebieten jenseits von Oder und Neiße. Zur wissenschaftlichen und öffentlichen Diskussion in Deutschland. In: Aus Politik und Zeitgeschichte (B 51-52/2002; online); Dirk Hoerder: Migrationen und Zugehörigkeiten. In: Emily S. Rosenberg (Hrsg.): C.H. Beck/Harvard UP: Geschichte der Welt, Bd. 5: 1870–1945. Weltmärkte und Weltkriege. C.H. Beck, München 2012, ISBN 978-3-406-64105-3, S. 432–588, hier S. 580.
  18. ↑ Johannes-Dieter Steinert: Die große Flucht und die Jahre danach. In: Hans-Erich Volkmann (Hrsg.): Ende des Dritten Reiches – Ende des Zweiten Weltkrieges. Eine perspektivische Rückschau. Herausgegeben im Auftrag des Militärgeschichtlichen Forschungsamtes, München 1995, ISBN 3-492-12056-3, S. 561.
  19. ↑ Hans-Ulrich Wehler: Deutsche Gesellschaftsgeschichte, Bd. 4: Vom Beginn des Ersten Weltkrieges bis zur Gründung der beiden deutschen Staaten 1914–1949, C.H. Beck, München 2003, S. 944.
  20. ↑ Eva Hahn und Hans Henning Hahn: Die Vertreibung im deutschen Erinnern. Legenden, Mythos, Geschichte. Schöningh, Paderborn 2010, S. 720.
  21. ↑ Zur Kritik der Altangaben im Überblick: Ingo Haar: Die deutschen ‚Vertreibungsverluste‘ – Forschungsstand, Kontexte und Probleme. In: Rainer Mackensen, Jürgen Reulecke, Josef Ehmer (Hrsg.): Ursprünge, Arten und Folgen des Konstrukts „Bevölkerung“ vor, im und nach dem „Dritten Reich“. Zur Geschichte der deutschen Bevölkerungswissenschaft. VS – Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden 2009, ISBN 978-3-531-16152-5, S. 363–381.
  22. ↑ Ingo Haar: Die deutschen ‚Vertreibungsverluste‘ – Forschungsstand, Kontexte und Probleme. In: Rainer Mackensen, Jürgen Reulecke, Josef Ehmer (Hrsg.): Ursprünge, Arten und Folgen des Konstrukts „Bevölkerung“ vor, im und nach dem „Dritten Reich“. Zur Geschichte der deutschen Bevölkerungswissenschaft. VS – Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden 2009, S. 363–381, hier S. 366–370.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فرار_و_اخراج_آلمانی‌ها_(۵۰-۱۹۴۵)&oldid=39085402»