فازهای رادلستون-پوپر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فازهای رادلستون-پوپر (به انگلیسی: Ruddleston–Popper phases) فازهایی با ساختار پروسکایت هستند که در آن لایه‌های پروسکایت به وسیله لایه‌های دیگری از هم جدا می‌شوند که این لایه‌ها عموماً کاتیون هستند. فرمول کلی این فازها به صورت An-1A’2BnX3n+1 می‌باشد که در آن A، A' و B کاتیون، X آنیون و n تعداد لایه‌های هشت وجهی پروسکایت است. در این ساختارها هشت‌وجهی‌های BO6 که گوشه‌های خود را به اشتراک می‌گذارند، لایه‌هایی را تشکیل می‌دهند که در آن اتم‌های A فضاهای بین‌نشین با همسایگی ۹ و ۱۲ را پر می‌کنند.

اولین فاز رادلستون-پوپر شناسایی شده، خانوادهٔ Srn+1TinO3n+1 است که توسط رادلستون و پوپر برای nهای برابر ۱، ۲ و ۳ بررسی شد.[۱][۲]

منابع[ویرایش]

  1. Ruddlesden, S.N.; Popper, P. (1958). "The compound Sr3Ti2O7 and its structure". Acta Crystallogr. 11: 54–55. doi:10.1107/S0365110X58000128.
  2. Ruddlesden, S.N.; Popper, P. (1957). "New compounds of the K2NiF4 type". Acta Crystallogr. 10: 538–539. doi:10.1107/S0365110X57001929.
  • Richard J. D. Tilley, Crystals and Crystal Structures, John Wiley & Sons Ltd, 2006, p201. ISBN 978-0-470-01820-0

جستارهای وابسته[ویرایش]