غلجی

غلجی، غلزایی، یا غلجایی نام گروهی افغان‌ها از قبایل پشتون در افغانستان و پاکستان است^[۱] که شعبه‌های بسیاری دارد و در نواحی غزنی و زمین‌هایی که از سوی مشرق به خوست و وزیرستان و سیستان و بلوچستان و در دیگر شهرها به صورت پراکنده در ایران امتداد می‌یابند، سکنی دارند. دودمان مشهور خلجیان و دودمان هوتکیان و پادشاهان مشهور آنان مانند میرویس افغان،^[۲] محمود افغان^[۳] و اشرف افغان^[۴] مربوط به همین قوم بودند که در سرنگونی صفویان نقش مهم داشتند. غلجائی‌ها یا غلزوی‌ها پادشاهان افغانستان از گذشته تا کنون بوده‌اند آنها بعداز امپراتوری قندهار بعد از دومین حمله خود به طرف ایران به سرگردی شاه محمود افغان و شاه اشرف ایران را فتح کردند و توانستند دو دهه بر ایران حکومت کنند. از شخصیت‌های مهم غلجائی‌ها در زمان متاخر می‌توان به محمد نجیب‌الله معروف به دکتر نجیب چهارمین و آخرین رئیس‌جمهور در جمهوری دموکراتیک افغانستان، محمداشرف غنی، نورمحمد تره کی حفیظ الله امین انجینرمطیع الله مطیع و غازی صاحب خان خروتی، اشاره کرد.

از شاخه‌های قبیله غلجائی می‌توان به، پیروزی، هوتک، خروتی، تره‌کی، سلیمانخیل، بابکر خیل، شملزی، میرانزی، کاکر، اندر، توخی، احمدزی و … اشاره نمود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ لغت‌نامهٔ دهخدا. «افغان».
↑ لغت‌نامهٔ دهخدا. «میرویس».
↑ لغت‌نامهٔ دهخدا. «محمود».
↑ لغت‌نامهٔ دهخدا. «اشرف».

پښتنی قبیلی روایتی شجری: مؤلف محمد معصوم هوتک (۶۰–۶۳)

[1] لغت‌نامهٔ دهخدا. «افغان».

[2] لغت‌نامهٔ دهخدا. «میرویس».

[3] لغت‌نامهٔ دهخدا. «محمود».

[4] لغت‌نامهٔ دهخدا. «اشرف».

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

ن ب و مردمان ایرانی‌تبار
اقوام	آذری‌ها اچمی‌ها بلوچ‌ها گیلک‌ها مردم کرد تیره‌های کرد لک‌ها مردم لر بختیاری‌ها مازندرانی‌ها کتول الیکایی مردم آسی دیگوری‌ها ایرونی‌ها یاسی‌ها کودار‌ها پامیری‌ها تاجیک‌های چین وخی‌ها پشتون‌ها قبیله‌های پشتون فارسی‌زبانان تاجیک‌ها پارسیوان‌ها باصری‌ها تالش‌ها تات‌های قفقاز تات‌های ایران یغنابی‌ها زازاها
مردم باستان	مردمان ایرانی باستان
ریشه	مردمان هندوایرانی مردم نیاهندواروپایی
زبان‌ها	زبان‌های ایرانی
دین‌ها	آیین کهن ایرانی استگ دین بابیه بهائیت جنبش خرمدینان آیین مانوی آیین مزدک مزدزنان دین سکایی یارسان ایزدی مزدیسنا علوی‌گری