توانایی شناختی
.JPG)
توانایی شناختی یا مهارت شناختی اشاره به توانایی‌های فرد برای پردازش (افکار) دارد که باید در یک فرد سالم باشد و به صورت «توانایی‌های یک فرد برای انجام فعالیت‌های مختلف ذهنی که بیشتر مرتبط با یادگیری و حل مسئله است.» تعریف می‌شود. به‌طور مثال مواردی همچون مهارت‌های کلامی، محیطی، روانشناختی و پردازش سریع می‌باشد[۱] معمولاً شناخت به چیزهایی مانند حافظه، توانایی یادگیری اطلاعات جدید، گفتار، درک مطالب نوشته شده، اشاره دارد. افزایش سن و بیماری ممکن است روی عملکرد شناختی تأثیر بگذارد و باعث از دست دادن حافظه و مشکل در انتخاب کلمات مناسب در حین صحبت کردن یا نوشتن شود. برای مثال، تصلب بافت چندگانه (MS) در نهایت می‌تواند باعث از دست رفتن حافظه، ناتوانی در درک مفاهیم و اطلاعات جدید و سرخوردگی کلامی شود.
انسان به مجرد تولد، برای مهارت‌های شناختی دارای ظرفیتی ذاتی است و بنابراین هر کس قادر به یادگیری و یادآوری است. به هرحال، آزمایش‌هایی برای این موارد همچون آزمایش‌هایی مانندآزمون IQ وجود دارد. [نیازمند منبع][نیازمند منبع][نیازمند منبع]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ National Council on Measurement in Education http://www.ncme.org/ncme/NCME/Resource_Center/Glossary/NCME/Resource_Center/Glossary1.aspx?hkey=4bb87415-44dc-4088-9ed9-e8515326a061#anchorC بایگانی‌شده در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine