عمرو بن هشام
عَمرو بن هشام بن مغیره مخزومی معروف به ابوجَهل (مرگ: ۲ ه.ق) از بازرگانان قریش و شخصی زیرک و شجاع بود و از این‌رو «ابوالحکم» نیز خوانده می‌شد.[۱][۲] به سبب دشمنی زیادش نسبت‌به محمد ابن عبدالله، مسلمانان او را «ابوجهل» می‌خواندند. وی در جنگ بدر در هفتادو یک سالگی کشته شد.
تلاش ابوجهل در قطع رابطه قریش با بنی هاشم که به شکست انجامید، ممانعت از حمایت ابولهب از محمد بعد از مرگ ابوطالب و نیز طراحی توطئه ناموفق قتل محمد با مشارکت طوایف مختلف را می‌توان مهمترین اقدامات وی بر ضد پیامبر اسلام دانست. مسلمانان نیز از شدت عمل و کینه‌توزی وی در امان نبودند.[۳]
ظاهراً حُسن خدمت عکرمه بن ابی‌جهل، فرزند او به اسلام سبب شد پیامبر پس از مرگ ابوجهل مسلمانان را از سب وی و انتساب عکرمه به این کنیه بازدارد.[۳]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Umaiya said to Sad, "Don't shout at Abi-l-Hakam (i.e. Abu Jahl), for he is chief of the valley (of Mecca)
- ↑ l-Akhnas left Abu Sufyan and went to Abu Jahl and asked him, "O Abu Al-Hakam! What is your opinion about what you heard from Muhammad.[پیوند مرده]
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ محمد علی کاظم بیکی، ابوجهل، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۵، ص ۳۰5
منابع[ویرایش]
- دائرةالمعارف اسلامی، رسول فرهنگ‌خواه، اتشارات عطائی، ۱۳۵۹.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون تاریخ است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |