علی بن کامه

علی بن کامه برادرزادهٔ حکّام بویی، رکن‌الدوله، معزالدوله و عمادالدوله و از سرداران آل بویه بود که در ناحیه جبال شهرت فراوانی داشت و میان خویشاوندان دیلمی خود محترم شمرده می‌شد. با مرگ عمادالدوله در سال ۹۴۹ میلادی، علی توسط رکن‌الدوله به سمت نایب‌السلطنه ری منصوب شد و خود رکن‌الدوله به شیراز رفت تا جانشینی پسرش عضدالدوله در آنجا را تضمین کند. در این میان سامانیان از این فرصت استفاده کردند و به متصرفات رکن‌الدوله حمله کردند و علی را مجبور به فرار از جبال کردند. در حدود سال ۹۵۹ نبردی بین علی و شاهزاده‌ی زیاری، بیستون، رخ داد که پیروزی علی را درپی داشت. در سال ۹۶۶ علی و رکن‌الدوله بر لشکر پرتعدادی که از خراسان به ری هجوم آورده بودند، ظفر یافتند. رکن‌الدوله بعداً در سال ۹۷۶ درگذشت و پسرش فخرالدوله جانشین او شد، نهایتاً علی توسط فخرالدوله اعدام گردید.

منابع

• Kennedy, Hugh N. (2004). The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century (Second ed.). Harlow, UK: Pearson Education Ltd. ISBN 0-582-40525-4.
• Amedroz, Henry F.; Margoliouth, David S., eds. (1921). The Eclipse of the 'Abbasid Caliphate. Original Chronicles of the Fourth Islamic Century, Vol. V: The concluding portion of The Experiences of Nations by Miskawaihi, Vol. II: Reigns of Muttaqi, Mustakfi, Muti and Ta'i. Oxford: Basil Blackwell.