علی بن طاهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

علی بن طاهر از فرزندان طاهر بن حسین است که پس از مرگ طلحه بن طاهر و به نیابت از عبدالله بن طاهر، مدتی کوتاه در سال ۲۱۳ هجری قمری، بر خراسان حکمرانی کرد و سرانجام در طی سلسله نبردهایش با خوارج در نزدیکی نیشابور کشته شد.[۱]

تبارنامهٔ طاهریان[ویرایش]

زریق یا رزیق
مصعب
احمدعلیحسین
حسنمحمدطاهر ذوالیمینینابراهیم
محمدحسنعبداللهطلحهعلیحسیناسمعیلطاهراسحقمحمد
علیعبدالعزیزاحمدسلیمانطلحهطاهرحسینمصعبعبیداللهمحمد
علیمطهرعبداللهحسینمحمد
طاهراحمد

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • اکبری، امیر (۱۳۸۴). تاریخ حکومت طاهریان از آغاز تا انجام. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی.
  • نفیسی، سعید (۱۳۳۵). تاریخ خاندان طاهری. تهران: شرکت نسبی اقبال و شرکاء.