علی‌اکبر صنعتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
علی‌اکبر صنعتی
صنعتی در اواخر عمر
زادهٔ۱۰ فروردین ۱۲۹۵
کرمان، ایران
درگذشت۱۳ فروردین ۱۳۸۵ (۹۰ سال)
کرمان، ایران
ملیتایرانی
شاگردسید مهدی چیتی و …
شناخته‌شده براینقاش و مجسمه‌ساز
جایزه(ها)منتخب دوره دوم همایش چهره‌های ماندگار: ۱۳۸۱
نشان فرهنگ و هنر (درجه یکم)

علی‌اکبر صنعتی (۱۰ فروردین ۱۲۹۵–۱۳ فروردین ۱۳۸۵) نقاش و مجسمه‌ساز ایرانی. «او تنها هنرمند ایرانی است که دو موزه به نامش ثبت شده است: موزه صنعتی (کرمان) و موزه صنعتی (تهران) یا همان موزه هلال‌احمر در میدان توپخانه تهران[۱] صنعتی یکی از مجسمه‌سازان قدیمی عصرجدید ایران است او شاگرد ابوالحسن‌خان صدیقی بود.[۲] صنعتی تا پایان عمر عضو پیوستهٔ فرهنگستان هنر ایران باقی ماند. فیلم مستند «او مثل هیچ‌کس نیست» کاری از سید هادی موسوی به بررسی زندگی و آثار استاد صنعتی پرداخته است. این مستند از ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۷ در گروه هنر و تجربه اکران شده است و به دلیل استقبال مخاطبان در تهران و شهرستان‌ها اکران آن ادامه دارد. پیش از این در سال ۱۳۷۷ نیز به سفارش صدا و سیمای مرکز کرمان، فیلم مستندی از زندگی و آثار استاد سید علی اکبر صنعتی به کارگردانی و تهیه کنندگی علیرضا سرباز ساخته شد که بارها از شبکه‌های مختلف تلویزیونی پخش گردید.

زندگی[ویرایش]

علی‌اکبر صنعتی در ۱۲۹۵ در کران (سیرجان) به‌دنیا آمد. پدرش در پایان جنگ جهانی اول به دلیل ابتلا به بیماری طاعون درگذشت و مادرش که توانایی تأمین مخارج زندگی او را نداشت علی‌اکبر را به پرورشگاه صنعتی کرمان سپرد. مؤسس این پرورشگاه، حاج علی‌اکبر صنعتی‌زاده، برای اینکه بچه‌های پرورشگاه بتوانند تحصیل کنند نام خانوادگی خود را به روی آن‌ها می‌گذاشت و نام سیدعلی‌اکبر صنعتی نیز به همین دلیل نام قانونی علی‌اکبر شد.

وی دوره‌های تخصصی مجسمه‌سازی و نقاشی را در مدرسهٔ صنایع مستظرفه و مدرسهٔ صنایع قدیم زیر نظر طاهرزاده، حسین بهزاد (مینیاتوریست)، ابوالحسن صدیقی (مجسمه‌ساز) و حیدریان گذرانده بود. وی در سال ۱۳۷۹، منتخب فرهنگستان هنر در بزرگداشت نام‌آوران بود.

صنعتی در جوانی

در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تمام مجسمه‌های او توسط مزدوران خشمگین تخریب شد، اما این تنها باری نبود که مجسمه‌های وی در هم شکسته می‌شد. نمایشگاهی که در میدان راه‌آهن در ملک پسر حاج علی اکبر به‌طور دایم برپا بود هم در انقلاب ۵۷ نابود شد. علی اکبر صنعتی طی چند دهه فعالیت هنری بیش از ۲۰۰۰ تابلوی رنگ و روغن، آبرنگ، موزاییک از سنگ و حدود ۴۰۰ مجسمه پدیدآورد که در دو موزه به نام وی در کرمان و تهران، سایر موزه‌های داخل و خارج از کشور و مجموعه‌های خصوصی نگهداری می‌شود.
از مشهورترین کارهای او فرشته عدالت است که در ورودی کاخ دادگستری تهران به همراه ابوالحسن صدیقی و ارژنگ رحیم زاده آن را طراحی و ساختند. موزه صنعتی (کرمان) علاوه بر نمایش آثار با ارزش صنعتی زاده آثار هنرمندان بزرگ دیگری از جهان را هم داراست. موزه صنعتی (تهران) در میدان امام خمینی قرار دارد و در آن مجسمه‌های بسیار مهمی از وی به نمایش گذاشته شده است.

صنعتی در سالهای آخر عمر به علت سکته مغزی قدرت تکلم خود را از دست داد و نیمه چپ بدنش نیز فلج شد. وی همچنین از ششم اسفندماه ۱۳۸۴ به علت عارضه ریوی و مشکل تنفسی در بیمارستان ایرانمهر بستری که پس از بهبودی نسبی از بیمارستان ترخیص شد و سرانجام بامداد سیزدهم فروردین ۱۳۸۵ در سن ۹۰سالگی درگذشت. پیکر علی اکبر صنعتی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

استاد منیژه آرمین در کتاب «کیمیاگران نقش _زندگی‌نامه داستانی هفت نقاش» در بخش سوته‌دلان این کتاب مطالب جالبی را دربارهٔ استاد گرانقدر خویش نوشته است.

نگارخانه[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. پارسی «آبرنگ‌های علی اکبر صنعتی در نگارخانه سعدآباد»
  2. صنعتی ۵۹

۳-فیلم مستند پژوهشی رقص پر شکوه حقیقت و رؤیا به کارگردانی کامبیز قوام زاده با موضوع کار و زندگی استاد صنعتی سال تولید۱۳۸۴

منابع[ویرایش]

  • پارسی، لادن. «آبرنگ‌های علی اکبر صنعتی در نگارخانه سعدآباد». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۰۸. پیوند خارجی در |اثر= وجود دارد (کمک)
  • صنعتی، سیدعلی‌اکبر (۱۳۷۳)، «یاد استاد به روایت شاگرد»، ابوالحسن خان صدیقی، به کوشش مدیر امور هنری: محمد پارسی. هادی سیف، تهران: انتشارات کمیسیون ملی یونسکو در ایران، ص. ۵۹
  • «علی‌اکبر صنعتی». تبیان. دریافت‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۰۸. پیوند خارجی در |اثر= وجود دارد (کمک)