علاءالدین تبریزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از علاالدین تبریزی)

علاءالدین محمد بن شمس‌الدین محمد حافظ تبریزی ملقب به مُلا عُلا بیک یا علاءالدین تبریزی از استادان خطوط ششگانه به‌ویژه در خطوط ثلث، نسخ و رقاع در نیمه دوم قرن دهم و نیمه اول قرن یازدهم بوده‌است. او شاگردان صاحب نامی چون عبدالباقی تبریزی و علیرضا تبریزی عباسی را تربیت کرده‌است. از آثار او کتیبه‌هایی در عمارت‌های مختلف شهر تبریز بوده که غالباً در اثر گذشت زمان از میان رفته‌است.[۱]

اثری از تبریزی

عُلا بیک شاگرد شمس‌الدین محمد تبریزی نویسنده فرمان شاه طهماسب است[۲] و عبدالباقی تبریزی که بعضی از کتیبه‌های مسجد امام (مسجد شاه یا مسجد سلطانی) اصفهان را به امر شاه عباس نوشت از شاگردان او بوده‌است.[۳]

آثار تاریخ دار علاءالدین تبریزی از سال ۹۶۳ تا ۱۰۰۱ ه‍.ق دیده شده و او دست‌کم تا این سال می‌زیسته‌است.[۲]

پانویس[ویرایش]

  1. پیدایش و سیر تحول هنر خط، ص ۸۰
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ فضایلی
  3. پیدایش و سیر تحول هنر خط، ص ۸۱

منابع[ویرایش]

  • به‌کوشش: یساولی، جواد. پیدایش و سیر تحول هنر خط. انتشارت یساولی، چاپ دوم ۱۳۶۰ش. ص ۸۱و۸۰
  • فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش. ص ۲۰۷ و ۳۴۷ و ۳۴۸