عشره مبشره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حدیث عَشرَه مُبَشَّره روایتی معروف در میان مسلمانان اهل سنت است که محمد به ده تن از یاران نزدیک خویش بشارت بهشت را داده‌است. این ده تن که به نام عشره شناخته می‌شوند اینانند:

  1. ابوبکر بن ابی قحافه
  2. عمر بن خطاب
  3. عثمان بن عفان
  4. علی بن ابیطالب
  5. طلحه بن عبیدالله
  6. زبیر بن عوام
  7. سعد بن ابی وقاص
  8. سعید بن زید
  9. ابوعبیده جراح
  10. عبدالرحمن بن عوف

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • تاریخ گزیده حمدالله مستوفی
  • مسند احمد، ج ۱، ص ۱۹۳; ترمذی، ج ۵، ص ۶۴۷; کتاب المناقب باب مناقب عبدالرحمن بن عوف; فضائل الصحابه، ص ۲۸
  • تهذیب التهذیب، ج ۲، ص ۳۰
  • سنن ترمذی، ج ۵، ص ۶۴۷
  • تهذیب التهذیب، ج ۳، ص ۴۷۱
  • میزان الاعتدال، ج ۲، ص ۶۳۴
  • هدی الساری، ص ۴۴۱
  • تهذیب التهذیب، ج ۳، ص ۱۷۶
  • المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۳۱۶و۳۱۷

پانویس[ویرایش]