عسلک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شته‌ای در حال درست کردن عسلک برای مورچه که مثالی از همزیستی دوسویه می‌باشد.
عسلک ریخته شده بر روی برگ

عسلک، به موادی چسبناک مثل عسل و شیرینی گفته‌می‌شود که حشرات مکنده‌ای مانند شته‌ها با تغذیه از شیره گیاهی از خود ترشح می‌کنند که برگهای گیاه را چسبناک می‌کند و سبب جذب و رشد سایر ارگانیزم‌های مضر می‌شود، به‌عنوان مثال عسلک محیط مساعدی برای رشد قارچ‌های سیاه دوده‌ای فراهم می‌آورد. همچنین عسلک خود موجبات جلب گرد و غبار و دوده و در نتیجه کاهش فتوسنتز و مسدود شدن روزنه‌های تنفسی گیاه می‌گردد و خود بعنوان عامل ثانوی باعث تشدید خسارت می‌گردد.[۱][۲]

به‌علاوه در مزارع پنبه نیز، ترشح عسلک همچنین به‌طور ویژه باعث جلب گرد و خاک و کثیف شدن پنبه شده که باعث کاهش شدید ارزش اقتصادی پنبه می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «نحوه مبارزه با آفات گیاهی». سازمان پارکها و فضای سبزv. ۲۰۱۴-۰۹-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۹-۲۸.[پیوند مرده]
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۴.