عثمان بن حنیف

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عثمان بن حنیف از یاران پیامبر اسلام و علی، امام اول شیعیان بود. وی در دوران خلافت علی بن ابی طالب و عمر بن خطاب، والی بصره بود. برخی منابع او را از اعضاء شرطة الخمیس می‌دانند.

زندگی و فعالیت‌های سیاسی[ویرایش]

وی از شرکت کنندگان در جنگ احد بود. برخی از حضور وی در صلح حدیبیه سخن گفته‌اند.[۱][۲] وی در دوران خلافت عمر بن خطاب، والی بصره و مأمور اندازه گیری سرزمین های خراجی عراق بود. پس از آن عایشه در ماجرای جنگ جمل از وی خواست تا وی را همراهی کند، اما او استنکاف کرد. یاران عایشه تمام موهای سر و صورت او را کندند و نزد عایشه بردند، عایشه او را آزاد کرد. وی به سپاه علی پیوست و در جنگ جمل بر ضد عایشه بود. وی در نهایت در کوفه و در دوران حکومت معاویه از دنیا رفت. برخی محل مرگ وی را مدینه گزارش کرده‌اند.[۳] علی در آغاز سال ۳۶ هجری که به خلافت رسید، عثمان بن حنیف را به سمت فرمانداری بصره منصوب کرد. وی را جزء یاران خاص علی بن ابی‌طالب گزارش کرده‌اند که عضوی از اعضاء شرطة الخمیس بوده‌است. [۳]

پانویس[ویرایش]

  1. ابن اثیر،عزالدین؛ اسد الغابه؛ ج ۳ ؛ص۳۷۱؛ دارالفکر (بیروت -لبنان).
  2. ابن ابی الحدید؛ شرح نهج البلاغه؛ ج ۱۶ ؛ ص ۲۰۵.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «نکته: عثمان بن حنیف کیست؟». makarem.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۵.