عبدالله بن وهب راسبی

عبدالله بن وهب راسبی از اولین بزرگان گروه خوارج بود و به علت سجده‌های زیادش، ملقب به ذوالثَفِنات (دارندهٔ پینه بر پیشانی) شده بود. در سال ۳۷ هجری/۶۵۸ میلادی، خوارج پس از آنکه از علی بن ابی‌طالب جدا شدند، وی را به خلافت منصوب کردند. وی در مه یا ژوئن همان سال در جنگ نهروان کشته شد.

منابع

• Houtsma, M. Th (1936). "ΆBD ALLĀH B. WAHB AL-RĀSIBĪ". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. ۱ (first ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۳۲.