عبدالرحمن خوارزمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شاهنامه به خط عبدالرحمن در دانشگاه لیدن.

عبدالرحمن خوارزمی (درگذشت: پس از ۸۸۶ ه‍. ق) از خوشنویسان و نستعلیق‌نویسان سده نهم هجری است او پدر عبدالرحیم معروف به انیسی و عبدالکریم معروف به پادشاه بود که هر دو از خوشنویسان صاحب کمالات بودند.

عبدالرحمن خوارزمی از استادان هم‌دوره با اظهر تبریزی و سلطان‌علی مشهدی بوده و به قول میرزا حبیب، شاگرد میرعبدالله بن میرعلی تبریزی است. عبدالرحمن ابتدا در دربار جهانشاه بن یوسف قراقویونلو (۸۴۱–۸۷۲ه‍. ق) و کمی پس از مرگ اوبه دربار سلطان یعقوب آق قویونلو (۸۸۴–۸۹۶ه‍. ق) پیوست.[۱][۲]

پانویس[ویرایش]

  1. فضایلی ص ۴۶۰
  2. بیانی ۳۷۸تا۳۸۰

منابع[ویرایش]

  • بیانی، مهدی. احوال و آثار خوشنویسان. انتشارات علمی. چاپ دوم. تهران ۱۳۶۳ش
  • فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش. ص ۴۶۰ و ۳۳۴