عاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عاد نام قومی است بنا به گفتهٔ قرآن که پیامبری به نام هود بر آن‌ها فرستاده شد ولی بر اثر ایمان نیاوردن به او و خدا، با عذاب الهی نابود شدند. برخی «عاد» را شهر مدفون‌شده‌ای به نام اوبار در عمان یکسان می‌دانند.[۱]

عاد از نظر قرآن[ویرایش]

در قرآن آمده است که قوم عاد مدتی در ناز و نعمت به سر می‌بردند، ولی مست غرور و غفلت شدند و از قدرتشان برای ستم و استعمار و استثمار دیگران بهره گرفتند، آیین بت‌پرستی را بر پا نمودند و به هنگام دعوت پیامبرشان هود با آن همه کوششی که در پند و اندرز و روشن ساختن اندیشهٔ آنان و اتمام حجت نسبت به ایشان داشت نه تنها کمترین توجهی نکردند بلکه به خاموش کردن ندای او برخاستند. گاهی او را به جنون و سفاهت نسبت دادند و زمانی وی را از خشم خدایان ترساندند، اما او همچون کوه در برابر خشم این قوم مغرور و زورمند ایستاد و سرانجام توانست گروهی در حدود چهارهزار تن را راه نماید و به آیین حق بخواند، اما دیگران بر لجاجت و عناد خود باقی‌ماندند. سرانجام طوفان سخت و بسیار کوبنده‌ای که به باد صرصر معروف است به مدت هفت شب و هشت روز بر آنها مسلط شد که کاخ‌هایشان را در هم کوبید و کالبدهایشان را همچون برگهای پاییزی بر امواج باد سوار کرد و به پیرامون پراکند. هود مؤمنان راستین را پیش‌تر از میان آنان بیرون برد و نجات رهاند و زندگانی و سرنوشتشان درس عبرتی بزرگ برای همهٔ جباران و خودکامگان گشت.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Rippin, Andrew. " ʿĀd ." Encyclopaedia of Islam, THREE. Edited by: Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson. Brill Online , 2012
  2. تفسیر المیزان، تفسیر نمونه، تفسیر مجمع البیان و کتاب اعلام قرآن.
  1. کتاب قصص الانبیا
  2. تفسیر نمونه تفسیر المیزان از قرآن
  3. کتاب قرآن