پرش به محتوا

عابده پروین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عابده پروین
نشان امتیاز / هلال امتیاز / ستاره امتیاز / فخر آواز
عابده پروین
زادهٔ۲۰ فوریهٔ ۱۹۵۴ ‏(۷۱ سال)
لارکانه، ایالت سند، قلمرو پاکستان
ملیتپاکستانی
دیگر نام‌ها
  • اسطوره زنده پاکستان
  • ملکه موسیقی صوفیانه[۱]
پیشه‌ها
  • بازیگر
  • موسیقی‌دان
  • کارآفرین
  • آهنگساز
پیشه موسیقی
خاستگاهپاکستان
ژانر
ساز(ها)
سال‌های فعالیت۱۹۷۳–اکنون
ناشر(ان)کُک استودیو، پی‌تی‌وی، غیره
وبگاه

عابده پروین (انگلیسی: Abida Parveen؛ زادهٔ ۲۰ فوریهٔ ۱۹۵۴)[۲][۳] خواننده، آهنگساز، موسیقی‌دان موسیقی صوفیانه نقاش و کارآفرین پاکستانی است. پروین یکی از پردرآمدترین خوانندگان پاکستان است.[۴] آواز و موسیقی او تحسین‌های زیادی را برای او به ارمغان آورده است و به او ملکه موسیقی صوفیانه لقب داده‌اند.

او که در لارکانه در یک خانواده صوفی سندی به دنیا آمد و بزرگ شد، توسط پدرش استاد غلام حیدر که یک خواننده و معلم موسیقی مشهور بود، آموزش دید. او هارمونیوم، کیبردز و سی‌تار می‌نوازد. پروین از اوایل دهه ۱۹۷۰ شروع به اجرا کرد و در دهه ۱۹۹۰ به شهرت جهانی رسید. از سال ۱۹۹۳، پروین تورهای جهانی برگزار کرده و اولین کنسرت بین‌المللی خود را در بیونا پارک، کالیفرنیا اجرا کرده است.[۵] او همچنین چندین بار در کلیساها اجرا داشته است. پروین در برنامه موسیقی محبوب پاکستان «کُک استودیو» حضور داشت و داور برنامه مسابقه سراسری آسیای جنوبی «سر کشیترا»[۶] در کنار رونا لیلا و آشا بهوسله به میزبانی آیشا تاکیا بود. او در تلویزیون واقع‌نما موسیقی در هند و پاکستان، از جمله «پاکستان آیدل» و «ستاره آواز هند» ظاهر شده بود. او در چند سال اخیر در یک آگهی تبلیغاتی برای پپسی آواز خوانده و برای این کار با عاطف اسلم همکاری کرده است.

از پروین به‌طور مرتب به عنوان یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان صوفی جهان یاد می‌شود.[۷] او عمدتاً غزل، تهمری، خیال، قوالی، راگا (موسیقی)، صوفی راک، موسیقی کلاسیک و نیمه‌کلاسیک و تخصص او، کافی، یک گونه تک‌خوانی همراه با سازهای کوبه‌ای و هارمونیوم را با استفاده از رپرتواری از آهنگ‌های شاعران صوفی می‌خواند.[۸] پروین به زبان‌های اردو، سندی، پنجابی، عربی و فارسی می‌خواند.[۹][۱۰][۱۱] پروین در یک کنسرت در کاتماندوی نپال، آهنگ معروفی به زبان نپالی به نام «اوکالی اورالی هاروما» را که در اصل متعلق به خواننده نپالی تارا دوی بود، خواند و در سال ۲۰۱۷ از سوی اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای جنوب آسیا به عنوان «سفیر صلح» انتخاب شد.

پروین بیشتر به خاطر آواز خواندن با صدایی پرشور و بلند، به ویژه در آهنگ‌های «یار کو همنه» از آلبوم «رقص بسمل» و «ترا عشق نشاید»، که بازخوانی شعر بلهی شاه است، شناخته می‌شود.[۱۲] او دومین جایزه عالی غیرنظامی پاکستان، هلال امتیاز را در سال ۲۰۱۲[۱۳] و بالاترین جایزه غیرنظامی، نشان امتیاز را در مارس ۲۰۲۱ توسط رئیس‌جمهور پاکستان دریافت کرد.[۱۴]

زندگی شخصی

[ویرایش]

تحصیل

[ویرایش]

عابده پروین مدرک کارشناسی ارشد خود را از سند گرفت و همچنین زبان‌های اردو، سندی و فارسی را به‌طور خاص آموخت.

ازدواج و خانواده

[ویرایش]

عابده پروین در سال ۱۹۷۵، با غلام حسین شیخ، تهیه‌کننده ارشد رادیو پاکستان، که در دهه ۱۹۸۰ از شغل خود بازنشسته شده بود، ازدواج کرد تا حرفه پروین را مدیریت و راهبری کند. پس از مرگ او بر اثر حمله قلبی در یک پرواز بین‌المللی در اوایل دهه ۲۰۰۰، دخترشان مریم این نقش را بر عهده گرفت. به‌نظر می‌رسد در نتیجه این تغییر مدیریت، کار پروین تجاری‌تر شده است.[۱۵] این زوج دارای دو دختر به نام‌های پرها اکرام و مریم حسین و یک پسر به نام سارنگ لطیف هستند که مدیر موسیقی است. هر سه فرزند به عنوان مشاور او عمل می‌کنند.[۱۶] خانواده او نیاز او به «ریاض» (تمرین روزانه آواز) و فضای لازم برای انجام آن تمرین را درک می‌کنند.[۱۷]

گالری عابده پروین

[ویرایش]

پروین به هنر نیز علاقه دارد. او صاحب گالری عابده پروین است که شامل جواهرات، نقاشی‌ها، سی دی‌های موسیقی او، بخش جوایز، و پوشاک و لوازم جانبی است و توسط دخترانش اداره می‌شود.[۱۸] او همچنین استودیوی ضبط موسیقی خود را در آنجا دارد.

سبک لباس پوشیدن

[ویرایش]

پروین سبک لباس پوشیدن خاصی دارد که خودش آن را برای راحتی و آسایش ایجاد کرده است. او لباس‌های بلند و ساده‌ای می‌پوشد که دکمه‌های آن تا بالا بسته شده، با بازوهای گشاد با یا بدون سرآستین و پوشیده شده با یک کت. او همیشه یک شال آجراک، یک شال سندی را با خود به همراه دارد که ادعا می‌کند از درگاه (مقبره) ولی اسلام شاه عبداللطیف بـِتایی می‌آید و کمد لباس‌اش پر از آنها است.

موارد دیگر

[ویرایش]

عابده پروین از شاگردان نجیب سلطان است که استاد آواز بیات و استاد معنوی او است. پروین در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۰ در حین اجرا در لاهور دچار حمله قلبی شد.[۱۹] بلافاصله آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی بر روی وی انجام شد. او به زودی سلامت خود را بازیافت.

گزیدهٔ جواز و افتخارها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Abida Parveen, the Queen of Sufi music talks to Saima Ajram about her career, her childhood and her thoughts on the month of Ramadhan". BBC RADIO ASIAN NETWORK. 14 July 2013. Retrieved 9 November 2018.
  2. ↑ "Abida Parveen: The Soul of Sufi Music". Global Village Space. 20 February 2020. Retrieved 27 April 2022.
  3. ↑ Iqbal, Nosheen (8 July 2013). "Abida Parveen: 'I'm not a man or a woman, I'm a vehicle for passion'". The Guardian (newspaper). Retrieved 9 November 2018.
  4. ↑ "You can't listen to them if you can't afford them…". The Express Tribune. 14 July 2017. Retrieved 13 September 2019.
  5. ↑ EPSTEIN, BENJAMIN (18 September 1993). "Cleansing Soul Singer Has Purification Motives : Music: Abida Parveen of Pakistan tries to spread a message of love and induce a state of spiritual ecstasy with her Sufi mystic songs". Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. Retrieved 9 November 2018.
  6. ↑ Images Staff (8 August 2016). "Amjad Sabri, Rahat Fateh, Abida Parveen kick-start Coke Studio 9 with an emotional tribute". Pakistan: Dawn. Retrieved 9 November 2018.
  7. ↑ Madhumita Dutta (2008). Let's Know Music and Musical Instruments of India. Star Publications. p. 56. ISBN 9781905863297.
  8. ↑ Culshaw, Peter (14 September 2001). "Singer with the knock-out effect". The Telegraph. Retrieved 31 January 2021.
  9. ↑ Neil Strauss (15 October 1996). "Ecstasy In Songs Of the Sufi". The New York Times. Retrieved 9 November 2018.
  10. ↑ Mary Talbot (11 October 1996). "MYSTICAL SINGER'S MUSIC IS THE MESSAGE". Daily News. Archived from the original on 5 April 2010. Retrieved 24 March 2021.
  11. ↑ Abida Parveen World music: the basics, by Richard Nidel. Routledge, 2005. شابک ‎۰−۴۱۵−۹۶۸۰۰−۳. p.247.
  12. ↑ Anna S. King, J. L. Brockington (2005). The Intimate Other: Love Divine in Indic Religions. Orient Blackswan. p. 358. ISBN 9788125028017.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ "Abida Parveen's Hilal-i-Imtiaz Award (2012)". The Express Tribune (newspaper). Retrieved 9 November 2018.
  14. ↑ "Abida Parveen, Faisal Edhi among 88 conferred civil awards by President Alvi". Dawn (به انگلیسی). 23 March 2021. Retrieved 24 March 2021.
  15. ↑ Nosheen Iqbal (8 July 2013). "Abida Parveen: 'I'm not a man or a woman, I'm a vehicle for passion'". The Guardian. Retrieved 18 January 2015.
  16. ↑ "Abida Parveen". travel-culture.com. Retrieved 18 January 2015.
  17. ↑ "An Exclusive Interview with Abida Parveen- The Reigning Queen of Sufi Music". Fuchsia. Archived from the original on 29 November 2014. Retrieved 18 January 2015.
  18. ↑ Vaqas Asghar (21 July 2012). "A store that's jewellery will 'set it apart'". The Express Tribune (newspaper). Retrieved 9 November 2018.
  19. ↑ "Abida Parveen suffers heart attack during performance". The Express Tribune (newspaper). 28 November 2010. Retrieved 9 November 2018.
  20. ↑ "Abida Parveen profile". Archived from the original on 1 January 2017. Retrieved 23 July 2019.
  21. ↑ "PTV Awards 1998", PTV (News), 10 October 2019, archived from the original on 21 December 2021, retrieved 29 June 2021
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Com, Dawn (9 October 2012). "India honours Abida Parveen with lifetime achievement award". Dawn. Pakistan. Retrieved 23 July 2019.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ عابده پروین موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=عابده_پروین&oldid=41456502»