مسعود میرزا ظلالسلطان
ظلالسلطان | |
---|---|
![]() | |
دوران | قاجار |
نام کامل | سلطان مسعود میرزا |
لقب(ها) | ظلالسلطان |
زادروز | ۱۵ دی ۱۲۲۸ |
زادگاه | تبریز |
درگذشت | ۱۲ تیر ۱۲۹۷ |
محل درگذشت | اصفهان |
آرامگاه | مشهد |
دودمان | قاجار |
پدر | ناصرالدینشاه |
مادر | عفت السلطنه |
دین | اسلام |
سلطان مسعود میرزا (۱۵ دی ۱۲۲۸ هجری خورشیدی تبریز - ۱۲ تیر ۱۲۹۷ اصفهان) ملقب به ظلالسلطان شاهزادهٔ قاجار و بزرگترین پسر به سن بلوغ رسیدهٔ ناصرالدین شاه بود. وی مدت زیادی حاکم اصفهان بود.
ظلالسلطان، علاوه بر ترکی آذربایجانی و فارسی و عربی، زبان فرانسه را نیز میدانست. او کتابخانهٔ بزرگی داشت و در آن کتابهای نفیس خطی جمع میکرد.[۱] تاریخ مسعودی به قلم اوست. او خود را مالک برحق تاجوتخت میدانست و پس از مرگ ناصرالدین شاه با این که مسنتر از مظفرالدین شاه بود به این دلیل که از مادری غیر قاجار زاده شده بود، از تاجوتخت محروم شد. او برای نشان دادن قدرت خود کارهای منفی زیادی انجام داد که تخریب کاخهای صفوی همچون کاخ هفتدست و کوشک آیینهخانه، عمارت نمکدان و... از جملهٔ آنهاست.[۲]
محتویات
زندگی[ویرایش]
در ۲۰ صفر ۱۲۶۶ (۱۵ دی ۱۲۲۸ خورشیدی) در تبریز زاده شد. پدر او ناصرالدین شاه و مادرش عفت السلطنه از زنان صیغهٔ شاه و دختر رضاقلی بیگ غلام پیشخدمت بهمن میرزا برادر اعیانی محمدشاه، بود.[۳] چون از مادری غیر قاجار زاده شد به ولیعهدی نرسید. در جوانی حکمران مازندران بود و از سال ۱۲۸۸ حاکم اصفهان شد. در طول سالهای بعد، حکومت ایالتهای فارس، کردستان، لرستان و یزد نیز به او داده شد.
او همواره مایل به داشتن نیروی نظامی شخصی بود.[۴] بنابراین در اصفهان فوجهای نظامی با لباس و اسلحهٔ ارتش اتریش تشکیل داد و برای تعلیم دادن آنها از آلمان معلمهای نظامی استخدام کرد.[۵] ناصرالدین شاه که از خودسریهای ظلالسلطان در اصفهان بیم داشت، او را شبانه از تمام حکومتهای خود عزل کرد و تنها شهر اصفهان را برایش باقی گذاشت.[۴]
حکومت اصفهان و تخریب بناهای تاریخی[ویرایش]
فرمانروایی سی و چهار ساله ظلالسلطان بر اصفهان، با ویرانی بیش از ۵۰ اثر و بنای تاریخی و باغ ایرانی در پایتخت دولت صفوی همراه بود. شهر اصفهان که در روزگار اوج شکوه خود دارای ۱۳۷ کاخ، ۱۶۲ مسجد، ۴۸ مدرسه، ۲۷۳ حمام و ۱۲ گورستان بود،[۶] در دوره ظلالسلطان بیشتر شکوه و زیبایی خود را از کف داد. یکی از جهانگردان اروپایی در آن زمان نوشتهاست:[۶]
«متأسفانه ظلالسلطان از خیابان خوشمنظره و فرحآور چهارباغ مانند سایر آثار باستانی چیزی باقی نگذاشته، جدولهای سنگی را پرکرده و حواشی آنها را فروخته و نقاشیهای تاقها و دیوارها را هم محو کردهاست. جای قصرها و عمارتهای خالی صفوی را هم با ایجاد مزارع گرمک و خیار اشغال کردهاست.»
وی در مدت حکومت در اصفهان برخی از عمارتهای باقیمانده از دورهٔ صفوی را کاملاً نابود کرد، عمارتهایی مانند عمارت آیینهخانه (در کنار زایندهرود)، و برخی دیگر را به مرز نابودی کشاند. او آینه کاریهای روی ستونهای عالیقاپو و چهلستون را از میان برد. وی همچنین دستور داد روی نقاشیهای نفیس داخل چهلستون را با گچ بپوشانند و نقاشان قاجاری بر روی آنها نقاشیهای کمارزش خود را بنگارند.[۷]
تخریب برخی از بناهای صفوی از جمله ابنیه باغ سعادت آباد به دستور مسعود میرزا ظلالسلطان، در فیلم مستند بوی فروردین مورد بررسی قرار گرفتهاست.[۸]
شکارهای میانکاله[ویرایش]
میانکاله در گذشته از طبیعتی بسیار غنیتر از امروز برخوردار بود و علاوه بر پرندگان پرشمار یکی از بهترین زیستگاههای پستانداران بزرگ ایران از جمله ببر خزر نیز بهشمار میرفت. ظلالسلطان در یکی از قشونکشیهای خود به میانکاله برای سرکوب دزدان و راهزنان که در این منطقه و جزایر آشوراده پناه گرفته بودند از شکار تعداد زیادی ببر، پلنگ، مرال (گوزن بزرگ)، قرقاول، گاو و گاومیش وحشی و تعداد شوکا (گوزن کوچک) خبر میدهد.[۹][۱۰] امروزه مدتهاست که نسل تمامی این جانداران به جز قرقاول منقرض شده و یکی از دلایل آن نیز همین کشتار عجیب ظلالسلطان و سپاهیانش بودهاست.[۹][۱۰][۱۱][۱۲]
دوران مشروطه[ویرایش]
پس از به قدرت رسیدن محمدعلی شاه، وی به امید حمایت مشروطهخواهان از وی و برکناری محمدعلی شاه گاهی کمکهای کمی به مشروطهخواهان میکرد. در روز به توپ بستن مجلس توسط لیاخوف، خانهٔ وی (عمارت مسعودیه) در کنار میدان بهارستان یکی از محلهایی بود که مشروطهخواهان در آن سنگر گرفته بودند و به سوی قزاقان تیراندازی میکردند.[۱۳]
وی در ۱۲ تیر ۱۲۹۷ در باغ نو اصفهان در گذشت و در مشهد[۴] به خاک سپرده شد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- عمارت مسعودیه
- تاریخ و سرگذشت مسعودی
- عمارت ظلالسلطان در اصفهان
- بناهای تاریخی تخریب شده توسط ظلالسلطان
- سایه سلطان (مجموعه تلویزیونی)
- اکبر صارمالدوله
- رضاقلیمیرزا ظلی
- حسینقلی خان ایلخانی
- حیدرعلیخان برومندگزی
منابع[ویرایش]
- ↑ سلطانی، شهلا. ص. ۱۸۳
- ↑ بامداد، مهدی. شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ هجری (جلد ۴). چاپ اوّل. تهران: زوار، ۱۳۴۷.
- ↑ سلطانی، شهلا. ص. ۱۸۰
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ معیری، دوستعلی. ص. ۲۲۵
- ↑ سلطانی، شهلا. صص. ۱۸۱–۱۸۲
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ علیرضا افشاری (۱۵ دی ۱۳۹۳). «ظلالسلطان و آشوراده». روزنامه قانون. بایگانیشده از اصلی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۳ بهمن ۱۳۹۳.
- ↑ سیوری، راجر مروین.
- ↑ http://isna.ir/fa/news/94051206705/از-آئینه-خانه-و-هفت-دست-تا-تپه-ای-خاکی
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ محمدعلی اینانلو (۲۷ آذر ۱۳۹۳). «کار نیمه تمام ظل السلطان در میانکاله». خبر آنلاین.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ظل السلطان، مسعود میرزابن ناصر (۱۳۲۵). تاریخ سرگذشت مسعودی: زندگینامه و خاطرات ظل السلطان. تهران.
- ↑ «از ظل السلطان تا من؛ از ببر هیرکانی تا پلنگ ایرانی». افرا کمپ. ۲۸ دی ۱۳۹۲.
- ↑ «ببر مازندران؛ خاطرهای فراموش شده». سبز پرس. ۲۵ فروردین ۱۳۸۹. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.
- ↑ کسروی، احمد.
- معیری، دوستعلی (۱۳۶۱)، رجال عصر ناصری، تهران: نشر تاریخ ایران
- کسروی، احمد (۱۳۸۷)، تاریخ مشروطه ایران، تهران: نگاه، شابک ۹۶۴-۳۵۱-۱۳۸-۳
- سیوری، راجر مروین (۱۳۸۷)، ایران عصر صفوی، تهران: مرکز، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۵-۱۲۷-۳
- سلطانی، شهلا (۱۳۸۵)، آقا جان شازده، تهران: فرزان روز، شابک ۹۶۴-۳۲۱-۲۵۵-۶
- افراد انقلاب مشروطه
- اهالی ایران در سده ۱۹ (میلادی)
- اهالی تبریز
- حاکمان اصفهان
- حاکمان فارس
- درگذشتگان ۱۲۹۷
- درگذشتگان ۱۹۱۸ (میلادی)
- دریافتکنندگان صلیب بزرگ لژیون دونور
- دریافتکنندگان نشان اقدس
- دریافتکنندگان نشان شیر و خورشید
- زادگان ۱۲۲۸
- زادگان ۱۲۶۶ (قمری)
- زادگان ۱۸۵۰ (میلادی)
- سیاستمداران آذریتبار اهل ایران
- شاهزادگان قاجار
- شیعیان اهل آذربایجان ایران
- شیعیان ایران
- فرزندان ناصرالدینشاه