طوفان خورشیدی ۱۸۵۹

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لکه‌های خورشیدی در (یک سپتامبر ۱۸۵۹) که توسط ریچارد کارینگتون ترسیم شده است. A و B موقعیت‌های اولیه یک رویداد شدیداً درخشان را نشان می‌دهند که در طول پنج دقیقه قبل از ناپدیدشدن به سمت C و D حرکت کرد.

طوفان خورشیدی ۱۸۵۹ (انگلیسی: Solar storm of 1859) شدیدترین نمونهٔ ثبت‌شده طوفان خورشیدی است که در یک تا دو سپتامبر ۱۸۵۹/۱۲۳۸ رخ داد. سیل عظیمی از ذرات به مغناط‌کره‌ٔ زمین اصابت کرد که شفق قطبی حاصل از آن از نزدیکی عرض‌های استوایی نیز دیده می‌شد.

اینچنین طوفانی امروزه می‌تواند منجر به قطعی گسترده در شبکه‌های برق شود.[۱][۲]

منابع[ویرایش]

  1. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام lloyds2013 وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. Baker, D. N.; et al. (2008). Severe Space Weather Events—Understanding Societal and Economic Impacts. The National Academy Press, Washington, DC. doi:10.17226/12507. ISBN 978-0-309-12769-1.

پیوند به بیرون[ویرایش]