صحابه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«اصحاب» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای دیگر کاربردها، اصحاب (ابهام‌زدایی) را ببینید.
صحابه
اَلصَّحَابَةُ
خوش‌نویسی اسلامی صحابه
نام بومیاَلصَّحَابَةُ
شناخته‌شده برایاصحاب محمد
محمد و صحابه بر روی نگارگری عثمانی
از سلسله مقالات دربارهٔ:
اسلام
باورها
ارکان اسلام
منابع اسلامی
شخصیت‌ها
مذاهب اسلامی
علوم
تاریخ اسلام
جغرافیا
فرهنگ و جهان اسلام
موضوعات مرتبط
محمد
Muhammad
سیره نبوی
اقدامات
معجزات
جانشینی محمد
ستایش
دیدگاه
مرتبط

صحابه یا اصحاب (به معنای «یاران»)، کسانی هستند که شخصاً پیامبر اسلام، محمد را دیده‌اند و سخنش را شنیده و در زمان حیات او اسلام آورده‌اند. مفرد آن را صحابی می‌گویند. یاران زن محمّد را صحابیات می‌گویند.[۱][۲][۳]

تعریف صحابه[ویرایش]

تعریف صحابه در لغت[ویرایش]

اصحاب جمع صاحب است و صاحب اسم فاعل از ریشه صَحَبَ یَصحَبُهُ به معنی رفاقت است خواه زیاد و طولانی‌ باشد یا کم و کوتاه.

تعریف صحابه در اصطلاح[ویرایش]

صحابه در اصطلاح به کسی گفته می‌شود که محمد پیامبر اسلام را ملاقات نموده باشد در حالی که به او ایمان داشته و مسلمان از دنیا برود.[۴]

دسته‌های یاران پیامبر[ویرایش]

یاران پیامبر به سه دسته تقسیم می‌شود. مهاجرین مسلمانانی هستند، که در مکه اسلام آوردند و به مدینه مهاجرت کردند. انصار مسلمانانی هستند، که در مدینه زندگی می‌کردند و به پیامبر و مهاجران پناه دادند. این مسلمانان عمدتاً از دو قبیله اوس و خزرج می‌باشند. گروه سوم مسلمانانی هستند که بعد از فتح مکه اسلام آوردند. البته بعضی از مسلمانان که در مدینه با پیامبر دیدار کرده و در آن جا اسلام آوردند، در هیچ‌یک از این سه دسته جای نمی‌گیرند. از میان ایشان می‌توان سلمان فارسی را نام برد.[۵][۶][۷]

دیدگاه تشیع[ویرایش]

شیعیان صرف صحابی بودن را منشأ فضیلت خاصی نمی‌دانند. آن‌ها فضیلت افراد را بسته به درستی نیت، اعتقاد و عملکردشان در زمان محمد و بعد از وی می‌دانند؛ بنابراین معتقدند بسیاری از اصحاب بعد از مرگ او طبق دستورهای اسلام عمل نکردند.[۸] شیعیان معتقدند که پس از محمد علی بن ابی طالب باید به حکومت می‌رسید زیرا محمد در غدیر خم علی را جانشین و خلیفه خدا دانست. آن‌ها اعتقاد دارند همه‌ی کسانی که در روز غدیر خم شاهد اعلام خلافت بودند بعد از فوت محمد این واقعه را انکار کردند و خلافت را به ابوبکر سپردند.[۹] علمای شیعه کتاب‌های بسیاری دربارهٔ اصحاب نوشته‌اند و صحابی بودن نه مدح است و نه ذم، و اصحاب مانند سایر مردم مورد قضاوت قرار می‌گیرند و این‌گونه نیست که عدالت همگی آن‌ها را به صورت پیش‌فرض قبول کنیم.[۱۰]

برخی صحابه مورد قبول و تکریم شیعه:

دیدگاه اهل سنت[ویرایش]

صحابه در اهل سنت از جایگاه مهمی برخوردار است. پیروان اهل سنت صحابه پیامبر را با خصوصیات «بهترین امت»،[۱۱] «اصحاب عادل» و همیشه از آن‌ها به نیکی یاد می‌کنند[۱۲] و طبق روایات از محمد رسول‌الله دشنام و آزار اصحاب، آزار او است.[۱۳][۱۴][۱۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۶۷۹.
  2. ↑ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۸.
  3. ↑ Encyclopaedia Britannica (2008). Britannica Concise Encyclopedia. Encyclopaedia Britannica, Inc. p. 441. ISBN 978-1-59339-492-9.
  4. ↑ [Source: Al-Isâbah (1/4-5) of al-Hâfidh lbn Hajar].
  5. ↑ Fitzpatrick, Coeli; Walker, Adam Hani (2014). Muhammad in History, Thought, and Culture: An Encyclopedia of the Prophet of God [2 volumes]. ABC-CLIO. p. 566. ISBN 978-1-61069-178-9.
  6. ↑ Sameh Strauch (Translator) (2006). Mukhtaṣar Sīrat Al-Rasūl. Darussalam. p. 94. ISBN 9789960980324.
  7. ↑ «الکتب - سیر أعلام النبلاء - الصحابة رضوان الله علیهم - قصة سلمان الفارسی- الجزء رقم1». web.archive.org. ۲۰۲۰-۰۳-۱۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ مارس ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۳.
  8. ↑ کتاب البهداشتی، صفحه 176.
  9. ↑ جهانبخش ثواقب. «غدیر خم و سقیفه بنی ساعده».
  10. ↑ Bahá'u'lláh (189x). The Kitáb-i-Íqán (1989 pocket-size ed.). US Baháʼí Publishing Trust. Archived from the original on 2015-01-08. Retrieved 2014-12-29 – via Bahá’í Reference Library.
  11. ↑ مسند امام احمد: ۲۰۰۴۱،
  12. ↑ الفقه الأکبر صفحهٔ ۳۰۴
  13. ↑ [۲۰] صحیح مسلم: ۲۵۴۰، کتاب فضایل الصحابة.
  14. ↑ البدایة والنهایة: ۸ /۲۴۱
  15. ↑ Esposito, John L. (2003). The Oxford Dictionary of Islam. Oxford University Press. p. 301. ISBN 978-0-19-512559-7. Retrieved 9 March 2019.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=صحابه&oldid=38822520»