صاین تبریزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مولانا خواجه صاین‌الدین یحیی ملقب به صاین تبریزی از صوفیان و شاعران سدهٔ هفتم هجری و اهل تبریز بوده است. وی خرقهٔ خود را از پدرش «خواجه عبدالعزیز» و او نیز از پدرش «موفق‌الدین محتسب» دریافت کرد و جد اعلای ایشان جنید بغدادی بوده است.[۱][۲]

صاین تبریزی معاصر با مشایخی همچون «حسن سرخابی» و «محمد کججانی» بوده است. او در سال ۶۸۳ هجری و ۶ سال پس از مرگ محمد کججانی درگذشت و در مقبرةالوزرای چرنداب تبریز به خاک سپرده شد.[۱][۲]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «صاین‌الدین‌یحیی صاین تبریزی». شبکهٔ اینترنتی آفتاب. دریافت‌شده در ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۵.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «صاین تبریزی، صاین‌الدین یحیی». راسخون. دریافت‌شده در ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۵.

منابع[ویرایش]

  • نوایی، عبدالحسین (۱۳۷۹). طرح پژوهشی اثرآفرینان. ج. چهارم. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)