شیرین (فیلم)
| شیرین | |
|---|---|
 | |
| کارگردان | عباس کیارستمی |
| بازیگران | #بازیگران |
تاریخ‌های انتشار | ۱۳۸۷ |
مدت زمان | ۹۲ دقیقه |
| کشور | ایران |
| زبان | فارسی |
شیرین فیلمی ایرانی ساخته عباس کیارستمی است که در سال ۱۳۸۷ خورشیدی ساخته شد. فیلم تصویرگر نگاه ۱۱۳ بازیگر زن، بدون هیچ سخنی به دوربین فیلمبرداری است، در حالی که صداهایی از خواندن منظومه خسرو و شیرین نظامی گنجوی به گوش می‌رسد.
همه بازیگران فیلم به جز ژولیت بینوش، ایرانی و همگی از هنرپیشگان حرفه‌ای سینمای ایران هستند. در فیلم شیرین زنان هنرپیشه در برابر دوربین ظاهر شده و نگاه‌ها و واکنش‌های خود را هنگام تماشای فیلمی براساس بخشی از داستان عاشقانه ایرانی افسانه ای خسرو و شیرین با مضامین ایثار زنان به نمایش گذاشته‌اند. البته مردان هم در سالن سینما دیده می‌شدند. اما در حاشیه دوربین دیده می‌شوند و دوربین فقط روی بازیگران زن تمرکز می‌کند.
ژولیت بینوش دربارهٔ حضور خود در این فیلم با پوشش روسری گفت که این کار برای همدلی و همدردی با زنان ایران است که حجاب اسلامی به آن‌ها تحمیل شده‌است.[۱]
حضور در جشنواره‌ها[ویرایش]
فیلم شیرین که به شیوه دیجیتال فیلمبرداری شده‌است، اولین بار در مراسم گشایش شصت و پنجمین جشنواره فیلم ونیز و در بخش خارج از مسابقه به نمایش گذاشته شد. شیرین نامزد جایزه بهترین فیلم آسیایی جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو شد.[۲]
این فیلم همچنین در سی و هشتمین جشنواره رُتردام شرکت کرد که سه اکران عمومی داشت و مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت.[۳]
واکنش‌ها[ویرایش]
شیرین، ساخته کیارستمی، در معرض نقدهای گوناگون و متضادی قرار گرفت؛ برای نمونه، خبرگزاری رویترز که خبر اعتراض ونیزی‌ها به فیلم را پوشش داده بود، گزارشی نیز به قلم دبورا یانگ منتقد سرشناس سینما منتشر کرد که در آن از فیلم کیارستمی تمجید شده بود[۴] یا اندرو پولور منتقد روزنامه گاردین دربارهٔ فیلم گفت: «واقعاً ناراحت‌کننده است که در سالن سینما بنشینی و واکنش عده‌ای دیگر از تماشاگران سینما را روی پرده تماشا کنی. این موضوع اصلی فیلم تازه عباس کیارستمی فیلم‌ساز کهنه‌کار ایرانی است.»[۵]
بازیگران[ویرایش]
گویندگان[ویرایش]
- منوچهر اسماعیلی (سرپرست گویندگان)
- خسرو خسروشاهی
- مینو غزنوی
- زهره شکوفنده
- فهیمه راستکار
- فریدون اسماعیلی
- رؤیا خلیل‌آذر
- زهرا سوهانی
- متانت اسماعیلی
- تقی کاملی
- مینا حبیبی
- آشا محرابی
- مهرخ افضلی
- امیرمحمد صمصامی
- علی‌محمد اشکبوس
- اسفندیار مهرتاش
- نسترن حرسلاک
- نسیم بهادری
- نگار منظمی
- مریم شیرافکن
- افشین هاشمی
- امیر سفیری
پانویس[ویرایش]
- ↑ کیارستمی، «شیرین» و ادای دین به زنان هنرپیشه ایران (وبگاه رادیو فردا)
- ↑ کیارستمی آقای سینمای جهان شد[پیوند مرده] (وبگاه روزنامه سرمایه)
- ↑ «استقبال از «شیرین» کیارستمی». روزنامه اعتماد. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳۰ ژانویه ۲۰۰۹.
- ↑ «افشاگری شیرین کیارستمی». روزنامه اعتماد ملی.[پیوند مرده]
- ↑ «مصائب «شیرین» کیارستمی». رادیو زمانه.
منابع[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
| فیلم‌ها | نان و کوچه (۱۹۷۰) • زنگ تفریح (۱۹۷۲) • تجربه (۱۹۷۳) • مسافر (۱۹۷۴) • من هم می‌توانم (۱۹۷۵) • دو راه حل برای یک مسئله (۱۹۷۵) • رنگ‌ها (۱۹۷۶) • لباسی برای عروسی (۱۹۷۶) • از اوقات فراغت خود چگونه استفاده کنیم؟ (۱۹۷۷) • گزارش (۱۹۷۷) • بزرگداشت معلم‌ها (۱۹۷۷) • راه حل (۱۹۷۸) • قضیه شکل اول، شکل دوم (۱۹۷۹) • بهداشت دندان (۱۹۸۰) • به ترتیب یا بدون ترتیب (۱۹۸۱) • همسرایان (۱۹۸۲) • همشهری (۱۹۸۳) • دندان‌درد (۱۹۸۳) • اولی‌ها (۱۹۸۴) • خانه دوست کجاست؟ (۱۹۸۷) • مشق شب (۱۹۸۹) • کلوزآپ (۱۹۹۰) • زندگی و دیگر هیچ (۱۹۹۱) • زیر درختان زیتون (۱۹۹۴) • لومیر و شرکا (۱۹۹۶) • تولد نور (۱۹۹۷) • طعم گیلاس (۱۹۹۷) • باد ما را خواهد برد (۱۹۹۹) • ای‌بی‌سی آفریقا (۲۰۰۱) • ده (۲۰۰۲) • پنج (۲۰۰۳) • ده دقیقه بزرگ‌تر (۲۰۰۳) • ۱۰ روی ده (۲۰۰۴) • جاده‌های کیارستمی (۲۰۰۵) • بلیت‌ها (۲۰۰۵) • کجاست جای رسیدن؟ (۲۰۰۷) • رومئوی من کجاست؟ (۲۰۰۷) • شیرین (۲۰۰۸) • کپی برابر اصل (۲۰۱۰) • مثل یک عاشق (۲۰۱۲) • ۲۴ فریم (۲۰۱۷) |  |
|---|---|---|
| سفاین | ||
| آثارِ مرتبط | ||
| دیگر | ||
