پرش به محتوا

شکست هیدرولیکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شکستگی‌های هیدرولیکی
Schematic depiction of hydraulic fracturing for shale gas.
گونه فرایندMechanical
بخش(های) صنعتیمعدن
فناوری یا
زیرفرایندهای اصلی
Fluid pressure
محصول(ـات)گاز طبیعی، نفت خام
مخترعFloyd Farris, (آموکو)
سال اختراع۱۹۴۷

شکست هیدرولیکی (به انگلیسی: Hydraulic fracturing) یا فرکینگ،[۱] یک تکنیک تحریک چاه است که در آن صخره به وسیلهٔ مایع فشرده‌شده شکسته می‌شود. این فرایند شامل تزریق پرفشار سیال فرکیینگ (عموماً آب، حاوی ماسه و دیگر مواد سخت‌کننده) به حفرهٔ حفاری به منظور ایجاد ترک‌هایی در آرایش صخره‌ها است که از طریق آن گاز طبیعی، نفت خام و آب‌نمک آزادانه‌تر جریان یابند. وقتی فشار هیدرولیک از چاه برداشته شود، دانه‌های کوچک‌های پراپنت‌های شکست هیدرولیکی (یا ماسه یا آلومینیوم اکسید) شکستگی‌ها را باز نگه می‌دارند.

مراحل شکست هیدرولیکی

[ویرایش]

شکست هیدرولیکی ۴ مرحله دارد.

عملیات مشبک‌کاری

[ویرایش]

در این مرحله در داخل چاه، انفجارهای کنترل شده‌ای صورت می‌گیرد. این انفجارها باعث می‌شوند در بدنه چاه ترک‌های کوچکی به وجود بیاید[۲]. این انفجارها به وسیله ابزاری صورت می‌گیرد که به آن تنفنگ مشبک‌کننده می‌گویند.

پمپاژ سیال به درون چاه و ایجاد شکاف اولیه

[ویرایش]

ادامه پمپاژ سیال و شروع پمپاژ پروپانت

[ویرایش]

توقف پمپاژ و خارج نمودن سیال شکافت از درون چاه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «فرکینگ؛ سودمند یا مشکل آفرین؟». عصر ایران. ۲۰۱۳-۰۴-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۹-۳۰.
  2. «پایان نامه شکست هیدرولیکی دانشگاه صنعتی شریف؛ بررسی میزان تاثیر پارامترهای ژئومکانیکی بر شکافت هیدرولیکی در مخازن نفتی با مدلسازی عددی». کتابخانه دانشگاه صنعتی شریف. ۲۰۱۸-۰۱-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۰۳.