شکر (مفهوم اخلاقی)
شُکر یا شُکران یک مفهوم اخلاقی است که در مقابل کُفران به کار می‌رود.[۱] معنای لغوی آن سپاسگزاری کردن[۲] و ثنای جمیل و ذکر نیکو[۳] است. شُکر همچنین در عرفان اسلامی به‌عنوان یکی از منازل مهم سلوک الی‌الله مطرح شده‌است.[۱]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ استاد باقر، محسن (پاییز ۱۳۷۹). «جایگاه شکر در سلوک اخلاقی». رشد آموزش معارف اسلامی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (۴۲). دریافت‌شده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۶.
- ↑ «شکر | فرهنگ فارسی معین». پایگاه اینترنتی واژه یاب. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۱۳.
- ↑ «شکر | لغت‌نامه دهخدا». پایگاه اینترنتی واژه یاب. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۱۳.
 | این یک مقالهٔ خرد دربارهٔ تصوف است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد اخلاق است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |