شورش مائو مائو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سربازان عسکری گردان تفنگداران آفریقایی پادشاه در حال آذوقه‌رسانی به نیروهای بریتانیایی درگیر با شورشیان مائو مائو.

شورش مائو مائو (به انگلیسی: Mau Mau Uprising) هم‌چنین مشهور به حرکت مائو مائو، شورشی دهقانی با هدف اولیه حق دست‌یابی به زمین‌های کشاورزی برای اکثریت سیاه‌پوست کنیا بود[۱] که به جنگ چریکی کشیده و نهایتاً به استقلال کنیا از استعمار امپراتوری بریتانیا انجامید. شورش مائو مائو از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۰ ادامه داشت[۲] در طول شورش مائو مائو، بیش از ۱۲ هزار نفر کشته[۳] و چندین هزار کنیایی روانهٔ بازداشتگاههای حکومت دست‌نشاندهٔ بریتانیا شدند.[۴]

کنیا در تاریخ ۱۲ دسامبر ۱۹۶۳ میلادی، رسماً از امپراتوری بریتانیا استقلال یافت.[۵]

شکنجه دولتی[ویرایش]

حکومت مستعمراتی بریتانیا متهم است که با خشونت‌های زیادی با افرادی که به اتهام عضویت در حرکت مائو مائو دستگیر می‌شدند برخورد می‌کرده. کار اجباری،[۳] اخته‌کردن و آزار و اذیت شدید جنسی از جمله این اتهامات است.[۶]

منبع‌شناسی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]