شورش جینشین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شورش جینشین (به ژاپنی: 壬申の乱 jinshin no ran) پس از مرگ امپراتور تنجی اختلافات به علت جانشینی وی در ژاپن بود که در سال ۶۷۲ به وقوع پیوست. امپراتور تنجی در ابتدا برادرش، شاهزاده اوآما را به عنوان جانشین خود تعیین کرده بود، اما بعداً نظر خود را به نفع پسرش، شاهزاده اوتومو تغییر داد. پسر او کمتر از یک سال سلطنت کرد و سپس جان خود را گرفت و عمویش به عنوان امپراتور تنمو به سلطنت رسید.

زمینه[ویرایش]

امپراتور تنجی به سلطنت رسید و پایتختی را در «اومی-اوتسو» (شهر اوتسو، شیگا کنونی)، استان شیگا مستقر کرد. وی تمام تلاش خود را برای تأسیس یک کشور قدرتمند انجام داد، با تقلید از سلسله تانگ در چین، فرهنگ، معماری و سیستم‌های سیاسی را تغییر داد. ژاپن مجبور بود وانمود کند که به اندازه تانگ قدرت دارد زیرا اگر ژاپن ضعیف قلمداد می‌شد، ترس از حمله تانگ به کشور و تسخیر آن وجود داشت.

مورد بعدی که امپراتور تنجی باید انجام می‌داد تعیین جانشین خود بود. همسر او یاماتوهیمه بود و از خانواده امپراتوری ژاپن اما هیچ فرزندی بین این دو وجود نداشت. او باید از پسران همسران غیر خاندان امپراتوری مرد مناسب را پیدا می‌کرد. پسرش شاهزاده اوتومو سخت‌کوش، بسیار باهوش و روشنفکر بود و توانایی کافی برای سلطنت بعدی را داشت.

اگرچه شاهزاده اوتومو تقریباً کامل بود، مادر او متولد خاندان پایینی بود. وی از خاندان مناطق روستایی بود و از نظر سلطنتی در زمینه مناسبی متولد نشده بود و این یک ضرر بزرگ برای شاهزاده اوتومو در جهت سلطنت بود.

در همان زمان، برادر کوچکترِ امپراتور تنجی به نام شاهزاده اوآما نیز گزینه دیگر امپراتوری بود. شاهزاده اوآما به اندازه شاهزاده اوتومو برجسته و توانا بود و تقریباً آمادگی لازم را برای امپراتوری داشت، با این تفاوت که او جوان‌تر بود و همچنین شهرت او بسیار بالاتر از شاهزاده اوتومو بود زیرا او از پایگاه خانوادگی و اجتماعی بالاتر و مناسب تری بهره‌مند بود. بالاتر بودن پایگاه خاندان مادری دلیل اصلی دردسرهای بعدی شد.

در سال ۶۷۰، امپراتور تنجی بیمار شد. او فهمید که نمی‌تواند مدت زیادی زنده بماند و آرزو کرد که پس از مرگ او، سلطنت به پسرش شاهزاده اوتومو منتقل شود. از آنجا که بزرگترین رقیب اوتومو، شاهزاده اوآما بود، امپراتور تلاش کرد که اوآما را از سر راه کنار بزند. امپراتور تنجی شاهزاده اوآما را به اتاق خواب خود دعوت کرد و پرسید آیا اوآما قصد تصاحب تاج و تخت را دارد یا خیر، اگر او بله جواب مثبت می‌داد، امپراتور او را به عنوان یک خیانتکار دستگیر و مجازات می‌کرد. شاهزاده اوآما آنقدر باهوش بود که ترفند خود را بشناسد و پاسخ داد که هیچ اراده ای برای جانشینی تاج و تخت ندارد و می‌خواهد اوتومو امپراتور بعدی باشد. او اضافه کرد که می‌خواهد به جای وراثت تاج و تخت راهب شود و در معبدی در یوشینو بازنشسته خواهد شد. از آنجا که دیگر هیچ دلیلی برای مجازات اوآما وجود نداشت، امپراتور پیشنهاد شاهزاده را پذیرفت. روز بعد اوآما به یوشینو رفت و راهب شد.

امپراتور اعلام کرد که اوتومو امپراتور بعدی است. اوتومو شش نفر را به اتاق خواب امپراتور احضار کرد و آنها را وادار کرد تا در مقابل امپراتور سوگند یاد کنند که به او کمک کنند. امپراتور سرش را تکان داد و چند روز بعد او درگذشت.

جنگ[ویرایش]

پس از مرگ امپراتور، شاهزاده اوتومو فعالیتهای اداری خود را به عنوان یک امپراتور آغاز کرد.

از طرف دیگر، شاهزاده اوآما وانمود می‌کرد که در معبد یوشینو راهب است، اما او در جستجوی فرصتی برای شورش علیه اوتومو و خلع او از سلطنت بود. او مخفیانه اسلحه و سربازان را جمع می‌کرد تا برای کودتا آماده شوند. در هفتم ماه ۶۷۲، او یوشینو را ترک کرد و به سمت قصری در اوتسو که امپراتور جدید اوتومو در آنجا مستقر بود، رهسپار شد.

دشواری‌های زیادی سر راه نیروهایش قرار داشت: در بعضی از مناطق حملات چریکی آنها را برای مدت‌ها متوقف می‌کرد و هر بار که چنین دشواری‌هایی داشتند، با شجاعت و بردباری علیه دشمنان می‌جنگیدند و طرفداران خود را به سمت خود می‌کشیدند.

جنگ حدود یک ماه به طول انجامید. پس از یک مبارزه ناامیدکننده، اوآما پایتخت را تصرف کرد. اوتومو به کوه ناگارا در نزدیکی کاخ فرار کرد، و در آنجا خودکشی کرد.

شاهزاده اوآما، پایتخت را به آتش کشید و به آسوکا، یاماتو بازگشت، و در آنجا کاخ آسوکا-کیومیهارا را ساخت و با «اونو-سارارا» (امپراتریس جیتو) ازدواج کرد.

شجره‌نامه[ویرایش]

593–641

امپراتور جومی
629–641(34)
594–661

امپراتریس کوگیوکو
642–645(35)
امپراتریس سایمئی
654–661(37)
596–654

امپراتور کوتوکو
645–654(36)
626–671

امپراتور تنجی
661–671(38)
یاماتو هیمه
نو اوکیمی
648–672

امپراتور کوبون
671–672(39)
شاهدخت توچی
648/653–678
645–701

امپراتریس جیتو

686–697(41)
631–686

امپراتور تنمو
672–686(40)
شاهزاده شیکی
c.668-716
661–721

امپراتریس گمه‌ای
707–715(43)
کوساکابه
662–689
شاهزاده تونری
676–735

منابع[ویرایش]