شفت (گیلان)
| شفت شٚفت | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | گیلان |
| شهرستان | شفت |
| بخش | مرکزی |
| مردم | |
| جمعیت | ۸,۱۸۴ نفر (۱۳۹۵)[۱] |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۴۷ متر |
| اطلاعات شهری | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۳ |
  شفت | |
شَفت یکی از شهرهای استان گیلان از توابع بخش بخش مرکزی شهرستان شفت است. این شهر با جمعیت ۸،۱۸۴ نفر (برآورد ۱۳۹۵) مرکز شهرستان شفت است.[۲] شفت در سال ۱۳۷۴ از شهرستان فومن جدا گردید و پس از تشکیل شهرستان شفت، به عنوان مرکز آن تعیین شد. این شهر دارای موقعیت جلگه‌ای و در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب باختری رشت و ۵ کیلومتری جنوب خاوری شهر فومن واقع شده که با توجه به نزدیکی کوهستان‌های تالش دارای اقلیم معتدل کوهپایه ای است. رودخانه سیامزگی از کنار و کانال پشتِ جاده از قلب آن می‌گذرد.[۳]
مردم و زبان[ویرایش]
در شفت مردم گیلک[۴] و تالش[۵] در کنار هم زندگی می‌کنند و زبان‌های گیلکی با گویش بیه‌پس[۶] و تالشی با گویش جنوبی رایج است.
پیشینه[ویرایش]
در متون تاریخی، بارها از شفت نام برده شده‌است. مرکز شفت، گوراب شفت خوانده می‌شد که در نزدیکی روستای نصیرمحله امروزی قرار داشت و آثاری از آن بجای مانده‌است.[۷]
لغتنامهٔ دهخدا از قول چند منبع قدیمی‌تر می‌نویسد: شفت قصبه و مرکز دهستان شفت از دهستان‌های چهارگانهٔ بخش مرکزی شهرستان فومن است. قریه‌ای است از گیلان واقع در نه هزار گزی جنوب شرقی فومن که در آنجا ظروف مانند کاسه و حقه و مرتبان کاشی نیک سازند. روزهای دوشنبه بازار عمومی دارد.
منابع[ویرایش]
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.
- ↑ صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز گیلان بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۲۹ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸. همشهری آن‌لاین، ۱۸ مهر ۱۳۸۷ بایگانی‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۵ مه ۲۰۲۲.
- ↑ A COMPARATIVE DIALECTAL DESCRIPTION OF IRANIAN TALESHI, Daniel Paul, 2011, Page 16. کاراکتر line feed character در
|عنوان=در موقعیت 48 (کمک) - ↑ گویش گیلکی لاهیجان. واژه‌نامه و پاره‌ای ویژگی‌های آوایی و ساخت‌واژه‌ای. جلد اول. دکتر نادر جهانگیری. چاپ دانشگاه مطالعات خارجی توکیو.
- ↑ همشهری آن‌لاین، ۱۸ مهر ۱۳۸۷ بایگانی‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸.
 | این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |