پرش به محتوا

شاهزاده بندیتو، دوک شابله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شاهزاده بندیتو، دوک شابله
زاده۲۱ ژوئن ۱۷۴۱
کاخ وناریا
درگذشته۴ ژانویهٔ ۱۸۰۸ (۶۶ سال)
رم
آرامگاه
همسر(ان)پرنسس ماریا آنا از ساووی (ا. ۱۷۷۵)
نام کامل
بندیکت ماریا موریزیو دی ساووی
خانداندودمان ساووی
پدرشارل امانوئل سوم ساردنی
مادرالیزابت ترز از لورن

شاهزاده بندیتو، دوک شابله (انگلیسی: Prince Benedetto, Duke of Chablais; ۲۱ ژوئن ۱۷۴۱ – ۴ ژانویهٔ ۱۸۰۸) یک نجیب‌زاده و رهبر نظامی ایتالیایی بود. او کوچک‌ترین فرزند پادشاه چارلز امانوئل سوم ساردینیا بود. او با خواهرزاده ناتنی خود ماریا آنا از ساووی ازدواج کرد؛ آنها فرزندی نداشتند. بندتو مالک کاخ چیابلس در تورین بود.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

شابله در کاخ وناریا متولد شد. او کوچک‌ترین فرزند چارلز امانوئل سوم ساردینیا و الیزابت ترز از لورن بود. مادرش هنگام تولد او درگذشت. او به نام پاپ بندیکت چهاردهم که یک سال قبل از تولدش به مقام پاپی رسید، نامگذاری شد.

او که در زمان تولدش با نام‌های بندتو یا مائوریتزیو نیز شناخته می‌شد، پس از برادر ناتنی بزرگترش ویکتور آمادئوس، دوک ساووی و پرنس کارلو، تنها برادر تنی‌اش که در نوزادی درگذشت، سومین نفر در صف تاج و تخت ساردینیا بود. پسرعموهای پدری او شامل لویی پانزدهم، فردیناند ششم آینده اسپانیا و پرنس کاریگنان بودند. پسرعموهای مادری او شامل ملکه آینده ناپل و ماری آنتوانت مشهور بودند.

عمویش فرانسیس اول، امپراتور مقدس روم، دخترش، آرشیدوشس ماریا کریستینا از اتریش را به عنوان همسر آینده پیشنهاد داد، اما ازدواج بین این دو هرگز محقق نشد. امپراتور می‌خواست این ازدواج روابط بین خاندان لورن و خاندان ساووی را تقویت کند.

در سال ۱۷۵۳، پدرش کاخ چیابلس فعلی را به عنوان اقامتگاه شخصی خود اعطا کرد. در زمان ساووی بود که این ساختمان تحت نظارت بندتو آلفیری، معمار محبوب ساووی آن دوران، تزئین شد.

در سال ۱۷۶۳، پدرش دوک‌نشین شابله (شاهزاده از بدو تولد دوک شابله لقب گرفته بود) را به همراه زمین‌های تابعه کورجیو، ترینو، دزان، کرسنتینو، ریوا دی چیری، ول، گمه پولنزو تریسرو و آپرتوله سنتالو به او اعطا کرد. برادرش، که بعدها ویکتور آمادئوس سوم ساردینیا شد، در ۱۹ ژوئن ۱۷۹۶ او را به عنوان مارکی ایوریا منصوب کرد. در سال ۱۷۶۴، شابله همچنین ملک آگلیه، جایی که کاخ دوک آگلیه در آن قرار داشت، را از برادرش خریداری کرد. شابله همچنین به سرپرستی ایگناتیوس بیراگو بورگارو، بهسازی‌هایی در ساختمان انجام داد.

شابله در ۱۹ مارس ۱۷۷۵ در کاخ سلطنتی تورین با ماریا آنا از ساووا ازدواج کرد. ماریا آنا خواهرزاده ناتنی او و ششمین فرزند برادر ناتنی بزرگترش، ویکتور آمادئوس سوم ساردینیا، و همسرش ماریا آنتونیتا از اسپانیا بود. این ازدواج فرزندی به همراه نداشت و ماریا آنا در سال ۱۸۲۴ درگذشت.

شابله که به عنوان یک سرباز خوب شناخته می‌شد، پس از اعدام لویی شانزدهم در سال ۱۷۹۳، کنترل ارتش ایتالیا را که شامل سربازان فرانسوی بود و قصد بازگرداندن سلطنت در فرانسه را داشت، به دست گرفت. او در نبرد لوانو شرکت کرد.

او در سن ۶۶ سالگی در رم درگذشت و در کلیسای سن نیکولو دئی چزارینی به خاک سپرده شد و سپس به کلیسای سلطنتی سوپرگا، تورین منتقل شد. پس از مرگ او، عنوان دوک شابله به تاج بازگشت.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]