پرش به محتوا

شامبالا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در سنت بودیسم تبتی، شمبهل (سانسکریت: शम्भल، آوانگاری: Śambhala[۱]; تبتی: བདེ་འབྱུང، Bde'byung; چینی: 香巴拉، Xiāngbālā) یک پادشاهی اسطوره‌ای است.[۲][۳] از شامبالا در کالاچاکرا تانترا ذکر شده‌است. کتب مقدس بن از سرزمینی بسیار نزدیک با نام تاگزیگ اولمو رینگ رانگ صحبت می‌کند.[۴]

نام سانسکریت گرفته شده از نام شهری است که در هندو پوراناها ذکر شده‌است، احتمالاً در اشاره به سامبال در اوتار پرادش. ارتباط اساطیری این مکان سرچشمه پیشگویی در ویشنو پورانا (۴٫۲۴) است که طبق آن، شامباله زادگاه کالکی خواهد بود، تجسم نهایی ویشنو، که در عصر جدیدی طلیعه خواهد بود (ساتیا یوگا).[۱][۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس‌ها و منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ شمبهل، نام شهری بین رودهای رتهپرا و گنگ است که برخی آن را با سمبهل در اوتار پرادش می‌شناسند. در پوراناها، از آن به عنوان مکانی که قرار است کالکی، آخرین تجسم ویشنو، در آنجا ظاهر شود نامگذاری شده است (مونیر-ویلیامز، فرهنگ لغت سانسکریت-انگلیسی، 1899).
  2. The Tantra by Victor M. Fic, Abhinav Publications, 2003, p.49.
  3. Alf Hiltebeitel (1999). Rethinking India's Oral and Classical Epics. University of Chicago Press. pp. 217–218. ISBN 978-0-226-34050-0.
  4. The Bon Religion of Tibet by Per Kavǣrne, Shambhala, 1996
  5. LePage, Victoria (1996). Shambhala: The Fascinating Truth Behind the Myth of Shangri-La. Quest Books. pp. 125–126. ISBN 978-0-8356-0750-6.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به شامبالا در ویکی‌انبار