شال (بوئین‌زهرا)

شال
کشور	ایران
استان	قزوین
شهرستان	بوئین‌زهرا
بخش	شال
نام(های) دیگر	چال
سال شهرشدن	1361
مردم
جمعیت	۱۵٬۲۹۰ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع	۱۲۷۰ متر
اطلاعات شهری
شهردار	علی یارکه سلخوری
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۲۸۳۴۴۱
شناسهٔ ملی خودرو	ایران
کد آماری	۱۵۳۸
شال روی نقشه ایران ۳۵٫۹۰۰۰°شمالی ۴۹٫۷۶۶۷°شرقی / 35.9000; 49.7667

شال (به تاتی:‌ چال) شهری است در بخش شال شهرستان بوئین‌زهرا کهن‌ترین بخش بویین زهرا با باغهای انگور و شهرک صنعتی اجرپزی جزو ۵ شهرک صنعتی اجرپزی کشور استان قزوین ایران که در بستر رودخانه خررود یا خروط واقع شده و این رودخانه اسفرورین و شال را از هم جدا می‌کند. این رودخانه در سال‌های گذشته از اوایل پاییز و تا اوایل تابستان جریان داشته؛ اما کمی بیشتر از یک دهه پیش به علت خشکسالی‌های دائم و سو استفاده بالا دست ها (سدهای خرد غیر مجاز) و احداث سد اصلی در بالادست کاملاً خشک و بی آب شده است.

محله های شهر

این شهر به پنج محله اصلی تقسیم شده است:

۱-محله‌ی داغ

۲-محله‌ی علیا (گلیکیه)

۳-محله‌ی سفلی (جرین محله)

۴- محله رفیعی ها

۵-محله غفاری ها

و برخی از محلات وابسته به محله‌های اصلی:

محله‌ی حصار

محله‌ی ۱۶ متری

محله‌ی چمبک

موسیب

هاشم قلعه

رزگیزا و...

زبان

مردم شال به زبان تاتی(گویش شالی) صحبت می‌کنند

صنعت آجرپزی

صنعت این شهر به حدود ۲۰۰ واحد کورهٔ آجرپزی هوفمن و سفال طوری که این شهر به قطب تولید آجر استان‌های قزوین، زنجان، گیلان و بخش‌های از البرز، تهران و مازندران تبدیل شده است، اختصاص دارد.^∗

• 
  قلعهٔ خیرآباد، نزدیک شهر شال است که قدمتی بیش از ۱۵۰ سال دارد.
• 
  یک تاکستان در شال (منطقهٔ خورک)

جستارهای وابسته

• بوئین‌زهرا
• تات‌نشین‌های بلوک زهرا؛ سفرنامه ی جلال آل احمد

پانویس

^ برای توصیف زبان تاتی شال نگا.
آل احمد، جلال، تات نشین‌های بلوک زهرا، تهران: ۱۳۳۷ خ.

منابع

• اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.