شادی امین
شادی امین | |
---|---|
پیشه | پژوهشگر، فعال حقوق همجنسگرایان و ترنسجندرها، فمینیست |
سازمانها | شبکه شش رنگ |
شادی امین فعال سیاسی ایرانی است که در حال حاضر تحت عنوان کنشگر حقوق همجنسگرایان فعالیت میکند.[۱] او در آلمان اقامت دارد. او یکی از مدیران سازمان عدالت برای ایران و مسئول و هماهنگ کنندهٔ شبکه لزبینها و ترنسجندرهای ایرانی است.[۲]
زندگینامه
[ویرایش]شادی امین پس از انقلاب ۱۳۵۷، فعالیت سیاسی خود را به عنوان هوادار سازمان چریکهای فدائی خلق آغاز کرد و پس از انشعاب آن سازمان، به جناح سازمان فدائیان خلق (اقلیت) پیوست. وی در سالهای بعد فعالیت خود با تمرکز بر مسائل زنان و همجنسگرایان زن ادامه داد.[۳] چندین کتاب دربارهٔ تجربه زندگی همجنسگرایان و ترنسجندرها در ایران و دهها مقاله و سخنرانی، حاصل فعالیتهای او در این حوزه است.[۴] او در سال ۱۹۹۷ در یکی از نخستین جلسات عمومی مربوط به وضعیت همجنس گرایان در جامعه ایرانی خارج از کشور (برلین) با عنوان «همجنسگرایی و برخورد ایرانیان با آن» سخنرانی کرده، و به این ترتیب فعالیت در حوزه حقوق همجنسگرایان جامعه ایرانی را به صورت علنی آغاز کرد.[۵] شادی امین در حال حاضر مدیر سازمان شش رنگ (شبکه لزبینها و ترنسجندرهای ایرانی)[۶] و مدیر سازمان عدالت برای ایران است.
فعالیتها
[ویرایش]- از جملهٔ سازماندهندگان تظاهرات ۳۵۰۰ نفره ۱۹۸۸ در فرانکفورت علیه سفر هانس-دیتریش گنشر، وزیر خارجه آلمان به ایران و اعتصاب غذای متعاقب آن در اعتراض به کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی ایران در سال ۱۳۶۷[۷]
- شرکت در کنفرانس جهانی زنان ۱۹۹۵ پکن، و روشنگری دربارهٔ وضعیت زنان ایران در چارچوب گروه «زنان تبعیدی علیه بنیادگرایی»[۸][۹]
- سخنرانی دربارهٔ نقش زنان تبعیدی در کنفرانس ۱۹۹۶ پکن و کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان سیاتل به همراه شیرین عبادی و پروانه اسکندری (فروهر)[۱۰]
- تأسیس شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی به همراه گروه دیگری از فعالان جنبش زنان ایران در سال ۲۰۰۳ در تبعید[نیازمند توضیح بیشتر][۱۱]
- برگزاری سمیناری در فرانکفورت سال ۲۰۰۴ پیرامون آزار جنسی کودکان فرانکفورت[نیازمند توضیح بیشتر][۱۲]
- تأسیس سازمان عدالت برای ایران سال ۱۳۸۸ به همراه شادی صدر[۱۳]
- تأسیس شبکه شش رنگ (شبکه لزبینها و ترنسجندرهای ایرانی) در سال ۱۳۸۸[۱۴]
کنفرانس برلین
[ویرایش]کنفرانس برلین – با نام اصلی کنفرانس «ایران پس از انتخابات» – نام همایش ۳ روزه ای بود که بعد از انتخابات دوره ششم مجلس شورای اسلامی از ۱۹ تا ۲۱ فروردین ۱۳۷۹ (مارس ۲۰۰۰) به مدت سه روز از سوی حزب سبزهای آلمان و به دعوت بنیاد هاینریش بل در خانهٔ فرهنگهای جهان در برلین برگزار شد. گروهی از زنان ایرانی در برلین، تحت عنوان «زنان ایرانی علیه بنیادگرایی»، تصمیم گرفتند در اعتراض به عدم حضور زنان تبعیدی و گروههای مخالف جمهوری اسلامی در این کنفرانس، فعالیتهای مختلفی را ترتیب دهند. شادی امین، از سوی گروه، مسئولیت یافت تا در ابتدای کنفرانس، خواهان یک دقیقه سکوت به احترام کلیه کشتهشدگان ۲۱ سال گذشته در ایران شود که با مخالفت برگزارکنندگان و برخورد شدید پلیس و نیروهای امنیتی روبهرو شد[۱۵]این اتفاق، و اعتراضات به عدم دعوت از فعالان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی ایران باعث به اغتشاش کشیده شدن کنفرانس برلین شد. شادی امین به دلیل شدت خشونت فیزیکی پلیس پس از اتمام روز اول کنفرانس و در بیرون از سالن، به بیمارستان منتقل شد.[۱۶]
شبکه تلویزیونی من و تو در برنامههای مستند دربارهٔ کنفرانس برلین، شادی امین و حسن یوسفی اشکوری را رو در رو قرار داده است.[۱۷]
تالیفات
[ویرایش]علاوه بر مقالات متعدد که در نشریات چاپی و وبگاههای اینترنتی منتشر شده، شادی امین گزیدهای از آثار آدریان ریچ و اودری لرد، دو فمینیست لزبین معروف آمریکایی را در کتابی با عنوان قدرت و لذت، ترجمه و منتشر کرده است.[نیازمند توضیح بیشتر][۱۸]
وی همچنین با همکاری شادی صدر، کتاب جنایت و مصونیت (با عنوان اصلی «جنایت و معافیت از مجازات؛ شکنجه جنسی زنان در زندانهای جمهوری اسلامی») را تدوین و منتشر کرده است.[۱۹]
شادی امین در اردیبهشت ماه ۱۳۹۴، کتاب «جنسیت X؛ تجربه زیسته همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی» را منتشر کرد.[۲۰]
فیلمهای مستند
[ویرایش]- شبهای بینهایت زنان زندانی
این مستند کوتاه، شهادتهای زنان زندانی را پیرامون نوعی از شکنجه که در زندان قزل حصار و در اوایل دهه ۶۰ رایج بوده به تصویر میکشد. براساس این شهادتها، داود رحمانی، رئیس زندان قزل حصار، صدها زندانی سیاسی زن را وادار میکرده که با چادر و چشمبند، مسیری طولانی را سینهخیز بروند و خود و سایر زندان بانان در همین حالت به باسن، کمر و اندامهای جنسی این زنان ضربه وارد میکردند.[۲۱] شبهای بینهایت زنان زندانی به شکل آنلاین قابل دسترس است.[۲۲]
- لحظههای آخر (Final Moments)
این فیلم، برای نخستین بار موضوع تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام را که در دهه ۶۰ خورشیدی و در برخی از زندانهای ایران علیه زندانیان سیاسی زن اعمال شده، مستند میکند.[۲۳]
تحقیقات
[ویرایش]شادی امین محقق اصلی پروژه تحقیقاتی «جنایت بی عقوبت» بوده است. این تحقیق، به شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی زن در طول سه دهه ۶۰، ۷۰ و ۸۰ شمسی در ایران میپردازد. حاصل این تحقیق، دو جلد کتاب به اسامی "جنایت بی عقوبت؛ گزارش اول- شکنجه جنسی زندانیان زن در دهه ۶۰"[۲۴] و "جنایت بی عقوبت؛ شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان زن، دهه ۷۰ و ۸۰ "[۲۵] به زبان فارسی و کتاب "Crime and Impunity" به زبان انگلیسی است.[۲۶] شادی امین در سال ۱۳۹۰ (۲۰۱۱)، انجام پروژه تحقیقاتی را با عنوان «نه به تغییر جنسیت اجباری» را با سازمان عدالت برای ایران آغاز کرد.[۲۷] هدف این پروژه تحقیقاتی که نتایج آن قرار است در سال ۱۳۹۳ ارائه شود، بررسی موارد نقض حقوق همجنسگرایان و ترنسجندرها در عملهای تغییر جنسیت در ایران است. وی بخشی از نتایج این تحقیق را در بیست و چهارمین کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان ایران که در ژوئیه ۲۰۱۳ در کلن آلمان برگزار شد ارائه کرد.[۲۸]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع و پانویس
[ویرایش]- ↑ صبا، صادق (۲۰۱۶-۱۱-۲۶). ««چالش احترامآمیز» اشرف دهقانی و اوریانا فالاچی در مهمانی شادی امین». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۷.
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«گفتگو با شادی امین به بهانه انتشار کتاب «جنسیت X»». وبگاه شش رنگ. ۵ آبان ۱۳۹۴. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه]
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]رادیو فردا =. ««چالش احترامآمیز» اشرف دهقانی و اوریانا فالاچی در مهمانی شادی امین». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]رادیو فردا =. «شادی امین». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]ایران اینترنشنال =. «دور زدن ممنوع/شادی امین». ایران اینترنشنال. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«دربارهٔ ما». ۶رنگ. دریافتشده در ۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ بالاویزیون. «شادی امین». بالاویزیون. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«پکن پس از ده سال». کنفرانس زنان. بایگانیشده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۷. دریافتشده در ۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]خبرنامه گویا. «بیآبرویی نواندیشان دینی در حفظ آبروی حجاب،». خبرنامه گویا. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «نگاهی به روند برگزاری کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان». رادیو زمانه. دریافتشده در ۴ شهریور ۱۳۹۷.[عدم مطابقت با منبع]
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی». وبگاه شبکه سراسری زنان ایرانی. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع]
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«آزار جنسی علیه کودکان، نگاهی به ریشهها و اندیشهها / شادی امین». وبگاه شبکه سراسری زنان ایرانی. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[در متن مقاله تأیید نشده است]
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«دربارهٔ ما». عدالت برای ایران. بایگانیشده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه][نیازمند منبع]
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم؛ گزارشی از اولین نشست سراسری زنان لزبین ایرانی». شش رنگ. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه][نیازمند منبع]
- ↑ «کنفرانس برلین، روایتی متفاوت از همه آنچه تاکنون دیدهاید». یوتیوب. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «کنفرانس برلین پس از پانزده سال». کیهان لندن. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«رو در رو قسمت ۲». تلویزیون من و تو. بایگانیشده از اصلی در ۱ فوریه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«دانلود کتاب قدرت و لذت». گودریدز. دریافتشده در ۶ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه]
- ↑ ««Crime and Impunity; Sexual Torture of Women in Islamic Republic Prisons»» (PDF). عدالت برای یران. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۶ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ ««جنسیت X؛ تجربه زیسته همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی»» (PDF). عدالت برای یران و شش رنگ. دریافتشده در ۶ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«فیلم مستند شبهای بینهایت زنان زندانی». عدالت برای ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «شبهای بینهایت زنان زندانی». عدالت برای ایران. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «لحظههای آخر، مستندی دربارهٔ تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام». عدالت برای ایران. بایگانیشده از اصلی در ۵ آوریل ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «جنایت بی عقوبت؛ گزارش اول- شکنجه جنسی زندانیان زن در دهه ۶۰» (PDF). عدالت برای ایران. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «جنایت بی عقوبت؛ شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان زن، دهه ۷۰ و ۸۰» (PDF). عدالت برای ایران. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «Crime and Impunity» (PDF). عدالت برای ایران. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «وبگاه سازمان عدالت برای ایران». عدالت برای ایران. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «سخنرانی شادی امین در بیست و چهارمین کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان». یوتیوب. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- افراد الجیبیتی اهل ایران
- افراد زنده
- ایرانیهای مهاجرتکرده به آلمان
- روزنامهنگاران زن اهل ایران
- زادگان ۱۹۶۴ (میلادی)
- فعالان حقوق بشر اهل ایران
- فعالان حقوق زنان اهل ایران
- فعالان حقوق همجنسگرایان در ایران
- فعالان زن حقوق شهروندی
- فمینیستهای اهل ایران
- نویسندگان الجیبیتی اهل ایران
- همجنسگرایان زن
- مخالفان اهل ایران