شادباد مشایخ
شادباد مشایخ پینهشالوار | |
---|---|
village | |
مختصات: ۳۷°۵۹′۲۱″ شمالی ۴۶°۲۱′۳۱″ شرقی / ۳۷٫۹۸۹۱۷°شمالی ۴۶٫۳۵۸۶۱°شرقیمختصات: ۳۷°۵۹′۲۱″ شمالی ۴۶°۲۱′۳۱″ شرقی / ۳۷٫۹۸۹۱۷°شمالی ۴۶٫۳۵۸۶۱°شرقی | |
کشور | ![]() |
استانهای ایران | استان آذربایجان شرقی |
شهرستانهای ایران | شهرستان تبریز |
بخش (تقسیمات کشوری) | بخش مرکزی شهرستان تبریز |
تقسیمات کشوری در ایران | دهستان میدانچای |
جمعیت (۲۰۰۶) | |
• جمعیت | حدود ۶۰۰۰ نفر |
منطقهٔ زمانی | ساعت رسمی ایران (یوتیسی +۳:۳۰) |
• تابستان (DST) | ساعت رسمی ایران (یوتیسی +۴:۳۰) |
شادباد مشایخ یا پینهشلوار یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان میدانچای بخش مرکزی شهرستان تبریز واقع شدهاست.[۱] پینهشالوار در شش کیلومتری جنوب شرقی تبریز و در دو کیلومتری جنوب گردشگاه ایلگلی واقع شدهاست.[۲]
برپایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی، جمعیت این روستا بالغ بر ۴٬۳۱۷ نفر بوده که از این تعداد، ۲٬۲۰۵ نفر مرد و ۲٬۱۱۲ نفر زن بودهاند؛ همچنین شمار خانوارهای ساکن این روستا بالغ بر ۱٬۰۸۶ خانوار بودهاست.[۱]
گورستان شادباد مشایخ که مدفن برخی از شیخان و عارفان شهر تبریز در سدههای هفت، هشت و نه هجری است، در جوار این روستا و در دامنهٔ تپهای واقع شدهاست.[۳]
نام[ویرایش]
عامه مردم و خود روستاییان، نام این روستا را «پینه شالوار» مینامند. در وقفنامه ربع رشیدی متعلق به ربع اول قرن هشتم، صفحه ۳۷۴ و کتابهای مزارات تبریز مانند روضات الجنان و جنات الجنان حافظ حسین کربلایی و روضه اطهار ملاحشری تبریزی، نام این روستا «شادباد» و در الواح قبور متعلق به قرن هفت و هشت هجری موجود در گورستان شادباد مشایخ، «شادآباد» قید گردیده است؛ اما غیاثالدین خواندمیر، مؤلف تاریخ حبیب السیر، سه قرن بعد، نام این قریه را «پیران شروان» درج کردهاست.[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی». درگاه ملی آمار. دریافتشده در ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۰.
- ↑ شهر من تبریز، بهروز خاماچی، چاپ دوم، ۱۳۸۸، صص ۱۸۲–۱۸۴
- ↑ «گورستان شادباد مشایخ». سازمان تبلیغات اسلامی آذربایجان شرقی. دریافتشده در ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۰.
- ↑ آثار باستانی آذربایجان، ج ۱، آثار باستانی شهرستان تبریز، عبدالعلی کارنگ، تبریز، ۱۳۵۱، ص ۶۱۷
![]() |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک روستا است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |