شاخص قیمت تولیدکننده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شاخص قیمت تولیدکننده یا نمایه قیمت تولیدکننده (به انگلیسی: Producer price index) یا به اختصار: PPI متوسط قیمت کالاها و خدماتی است که بنگاه‌ها به ازای تولید کالا و خدمات دریافت می‌کنند.

شاخص‌های مشابه[ویرایش]

در گذشته برای محاسبه قیمت متوسط کالاها از شاخص قیمت عمده‌فروشی استفاده می‌شد.

PPI در کشورهای مختلف[ویرایش]

در هند از سال ۱۹۰۲ از شاخص قیمت عمده فروشی استفاده می‌شد و اکنون از شاخص قیمت مصرف‌کننده استفاده می‌شود تا به حال از شاخص قیمت تولید کننده استفاده نکرده‌اند.[۱][۲]

در آمریکا این شاخص مثل شاخص قیمت عمده فروشی تا سال ۱۹۷۸ شناخته می‌شد. شاخص قیمت تولید کننده از قدیمی‌ترین سیستم‌های آماری است که در دفتر آمار کارگری انتشار یافت و همین‌طور که این شاخص یکی از قدیمی‌ترین داده‌های سری زمانی اقتصادی است که توسط حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا گردآوری می‌شود. اختراع این شاخص به ۱۸۹۱ در آمریکا بازمی‌گردد که مجلس سنای ایالات متحده آمریکا برای تأثیر واردات و صادرات در اقتصاد آن را به کار گرفت.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «New WPI series: India moves to concept of producer price index to better gauge actual price pressure in economy».
  2. «Measures of Inflation in India: Issues and Perspectives (Speech by Shri Deepak Mohanty, Executive Director, Reserve Bank of India, at the Conference of Indian Association for Research in National Income and Wealth (IARNIW) at the Centre for Development Studies (CDS), Thiruvananthapuram, January 9, 2010)». کاراکتر line feed character در |عنوان= در موقعیت 56 (کمک)
  3. «Comparing the Producer Price Index for Personal Consumption with the U.S. All Items CPI for All Urban Consumers». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۹.