سینفونیا کنسرتانته برای ویولن، ویولا و ارکستر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سینفونیا کنسرتانته در می بمل ماژور ک. ۳۶۴
ولفگانگ آمادئوس موتسارت
آهنگ‌ساز جوان، یک کپی از نقاشی‌ای گمشده (از سال ۱۷۷۷)
مایه‌نمامی بمل ماژور
شمارهٔ اثرفهرست کشل ک. ۳۶۴ (320d)
ژانرسینفونیا کنسرتانته
سبککلاسیک
آفرینش۱۷۷۹ (۱۷۷۹)
موومان‌هاسه (آلگرو مائتسوزو، آندانته، پرِستو)
سازبندی
  • ویولن
  • ویولا
  • ارکستر

سینفونیا کنسرتانته در می بمل ماژور ک. ۳۶۴ در سال ۱۷۷۹ نوشته شد. در هنگام تصنیف اثر، موتسارت در سفر به سر می‌برد که مقاصد آن مانهایم و پاریس بودند. او قبلاً نیز تجربهٔ نوشتن این فرم از قطعه را داشت و این اثر را می‌توان موفق‌ترین اثر وی در این فرم میان سمفونی و کنسرتو دانست.

سبکِ اثر و عناصر[ویرایش]

اثر در سه موومان برای تک‌نوازانِ ویولن و ویولا، دو ابوا، دو هورن، و ارکستر زهی نوشته شده‌است. نکتهٔ جالب توجه این است که پارت ویولای آن در رِ ماژور (به‌جای می بمل ماژور) نوشته شده‌است. در سازهای قدیمی، برای اجرای این قطعه، ویولا را، برای صدادهی شفاف‌تر، نیم پرده زیرتر کوک می‌کرده‌اند، ولی امروزه این کار مرسوم نیست.

استفاده در فیلم‌ها[ویرایش]

مومان دوم آن در فیلم اوزاک به کار رفته و لحظات کوتاهی از موومان اول نیز در فیلم آمادئوس شنیده می‌شود.

منابع[ویرایش]