سینت سسیلیا
سسیلیا | |
|---|---|
 سسیلیا در هنگام نواختن ارگ بادی | |
| باکرگی و شهید | |
| زادهٔ | ۲۰۰–۲۳۰ بعد از میلاد رم |
| درگذشتۀ | ۲۲۲–۲۳۵ بعد از میلاد [۱] رم |
| تکریم‌شده در | کلیسای کاتولیک کلیسای ارتدکس شرقی عشای آنگلیکان کلیسای سوئد |
| بارگاه اصلی | سانتا سسیلیا، تراسته‌وره |
| بزرگداشت | ۲۲ نوامبر |
| نمادها | فلوت، ارگ (ساز)، رز، ویولن، چنگ، هارپسیکورد، پرندگان آوازخوان، خوانندگی |
سینت سسیلیا یک کشته‌شده (شهره به شهید) باکره رومی بود که در کلیساهای کاتولیک، ارتدوکس، انگلیکن و برخی از کلیساهای لوتری مانند کلیسای سوئد مورد احترام است.
او حامی موسیقی و نوازندگان بود، و نوشته شده‌است که وقتی نوازندگان در عروسی او می‌نواختند، سیسیلیا در قلب خود برای خداوند آواز خواند.[۲][۳]روز ۲۲ نوامبر به‌طور اختصاصی به جشن و بزرگداشت او اختصاص داده شده و شعرها و تصنیف‌های موسیقایی برای وی خوانده و تقدیم می‌شود.[۴]
نام سنت سیسیلیا یکی از چندین شهید باکره است که در قانون مذهبی کلیسای لاتین ذکر شده‌است. اعتقاد بر این است که کلیسای سانتا سسیلیا در تراسته‌وره، که در قرن سوم توسط پاپ اوربان اول تأسیس شد، در محل خانه‌ای است که او در آن زندگی کرد و در آن نیز درگذشت.
زندگی[ویرایش]
اعتقاد کلی بر این است که سسیلیا یک نجیب‌زاده رومی بود که به همراه شوهرش والرین، برادرش تیبورتیوس و یک سرباز رومی به نام ماکسیموس در حدود سال ۲۳۰ در زمان امپراتور الکساندر سوروس به شهادت رسید.[۵][۶]
با این حال، جووانی باتیستا د روسی، با استناد به روایت ونانتیوس فورتوناتوس، اسقف پواتیه (متوفی ۶۰۰)، استدلال می‌کند که سسیلیا در سیسیل در زمان امپراتور مارکوس آئورلیوس بین سال‌های ۱۷۶ تا ۱۸۰کشته شد.[۷]
طبق روایت‌های شفاهی و مکتوب، پدر و مادر وی علیرغم عهد باکرگی، او را مجبور کردند با یک نجیب‌زاده بت‌پرست به نام والرین ازدواج کند. سیسیلیا در مراسم عروسی جدا از والرین نشست و در دل برای خدا آواز می‌خواند و به همین دلیل بعدها به عنوان قدیس نوازندگان معرفی شد. وقتی زمان پایان مراسم عروسی فرا رسید، سیسیلیا به والرین گفت که فرشته ای نگهبان اوست که اگر به او تجاوز کند او را مجازات می‌کند، اما اگر به باکرگی سسیلیا احترام بگذارد او را دوست خواهد داشت. وقتی والرین از او خواست که فرشته را ببیند، سیسیلیا پاسخ داد که اگر به خانه ای در جاده آپیا برود و توسط پاپ اوربان اول غسل تعمید شود، می‌تواند فرشته را ببیند. پس از پیروی والرین از این توصیه وی فرشته را دید که در کنار او ایستاده و حلقه‌ای از گل‌های رز و نیلوفر آبی به تن دارد.
روایت‌ها[ویرایش]
گفته می‌شود که شهادت سیسیلیا به دنبال شهادت شوهرش والرین و برادرش به دست فرماندار تورسیوس آلماچیوس رخ داد.
افسانه مرگ سیسیلیا می‌گوید که پس از اصابت سه ضربه چاقو به گردنش، او سه روز زنده ماند و از پاپ خواست تا خانه‌اش را به کلیسا تبدیل کند.[۸]
سنت سسیلیا در دخمه‌های کالیکستوس به خاک سپرده شد و بعداً به کلیسای سانتا سسیلیا در تراستوره منتقل شد. در سال ۱۵۹۹، بدن او که هنوز در حال پوسیدگی بود، به نظر می‌رسید که در خواب است.
سسیلیا یکی از مشهورترین شهدای رومی است، اگرچه برخی از عناصر داستانی که در مورد او گفته می‌شود در منبع اصلی وجود ندارد. به گفته یوهان پیتر کیرش، وجود شهید یک واقعیت تاریخی است. در عین حال، برخی جزئیات، مانند بسیاری دیگر از گزارش‌های مشابه که در قرن پنجم و ششم گردآوری شده‌اند، حکایت از یک عاشقانه پارسا دارد. رابطه سیسیلیا و والرین، تیبورتیوس و ماکسیموس که در اعمال شهدا ذکر شده‌است، مبنای تاریخی دارد. روز جشن او از قرن چهارم برگزار می‌شود. اولین جشنواره موسیقی به افتخار او در اورو در نرماندی در سال ۱۵۷۰ برگزار شد.
سیسیلیا نماد نقش مرکزی موسیقی در عبادت است. مراسم بزرگداشت سسیلیا در ۲۲ نوامبر در کلیسای انگلستان و در تقویم مذهبی کلیسای اسقفی آنیزه مقدس در ۲۱ ژانویه گرامی داشته می‌شود.
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Dom Gaspar LeFebvre, O.S.B. (1952). The Saint Andrew Missal, with Vespers for Sundays and Feasts. Saint Paul, MN: E. M. Lohmann Co. p. 1685.
- ↑ Fr. Paolo O. Pirlo, SHMI (1997). "St. Cecilia". My First Book of Saints. Sons of Holy Mary Immaculate – Quality Catholic Publications. pp. 280–282. ISBN 978-971-91595-4-4.
- ↑ Lovewell 1898.
- ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Cecilia, Saint". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
- ↑ Fuller, Osgood Eaton: Brave Men and Women. BiblioBazaar, LLC, 2008, p. 272. ISBN 0-554-34122-0.
- ↑ Mason, Daniel Gregory (1917). F. H. Martens; M. W. Cochran; W. D. Darby) (eds.). A Dictionary-Index of Musicians. The Art of Music: A Comprehensive Library of Information for Music Lovers and Musicians. New York: National Society of Music.
- ↑ Rom. sott. ii. 147.
- ↑ The Life of Saint Cecilia Archived 11 October 2007 at the Wayback Machine – Golden Legend article.