سیمران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سیمران (گورموکی: ਸਿਮਰਨ؛ هندی: सिमरण, सिमरन ; از سانسکریت: स्मरण smaraṇa، یاد آوردن)، در معنویت، به یادآوری مداوم تجربیات زیسته گذشته انسان بهترین جنبه خود آگاهی و طریق و حرکت وصول به سرچشمه آگاهی است.[۱]

آیین سیک[ویرایش]

سیمران (Simran) که معمولاً به عنوان فعل در گورموکی استفاده می‌شود - به «تعمق» در به یادآوری خود در مسیر حق اشاره دارد. در آیین سیک راه خدا را پیمودن می‌تواند صرفاً از طریق عبادت فردی و بدون تبعیت از مناسک تحقق یابد.

به گفته گورو گرانت صاحب، از طریق سیمران، شخص پاک می‌شود و به رستگاری (موکتی) می‌رسد. این به این دلیل است که si-mar به معنای «مردن» پیش از مردن است، بنابراین نشان دهنده مرگ نفس است، و اجازه می‌دهد حقیقت ظاهر و تحقق یابد.

شخصی که می‌خواهد از این زندگی انسانی سود ببرد، باید با خود آگاهی به سطوح معنوی بالاتری دست یابد. بدین ترتیب، با مرور دوباره زندگی خود به درک والاتر حقیقت الهی دست می‌یازد.

مانترا[ویرایش]

مانترا نیز خود سیمران نامیده می‌شود. تکرار سیمران در حین مدیتیشن و در هر حال انجام می‌شود،[۲] سیمران در زندگی فردی تا حقیقت واقعه راهگشای خود آگاهی ادامه می‌یابد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Ek Omkaar Satnam Audio Discourse". Archived from the original on 2014-04-16. Retrieved 2015-04-23.
  2. Simran What it means and its uses, by Kirpal Singh.