سیاهک (روستا)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سیاهک نام روستایی از توابع شهرستان حاجی آباد هرمزگان است که در فاصله ۱۵۰ کیلومتری از شهر بندرعباس و ۴۰ کیلومتری از شهر حاجی‌آباد واقع شده‌است. حدوداً دارای ۱۰۰ خانوار جمعیت بوده و بیشتر اهالی به باغداری اشتغال دارند. تقریباً ۹۰ درصد اهالی شهرت دهقانی سیاهکی دارند.

بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ آمار رسمی جمعیت روستا ۱۰۴ خانوار بوده‌است: کل جمعیت ۳۶۱ نفر که ۲۲۷ آنان نفر باسواد و ۱۰۴ نفر بی‌سواد بوده‌اند. جمعیت مردان ۱۵۷ نفر بوده که ۹۸ نفر باسواد و ۴۴ نفر بی‌سواد بوده‌اند. جمعیت زنان ۲۰۴ نفر بوده ۱۲۹ باسواد و نفر ۶۰ نفر بی‌سواد بوده‌اند.[۱]

محله‌های مختلف روستای سیاهک عبارتند از:

  1. پشته سوردر (گردن پر، پشت مدرسه، زیر مدرسه)
  2. پشته بلوچی
  3. پشته ده من نه من
  4. پشته کناری
  5. پشتهٔ زیارت

سیاهک دارای هفت چشمه‌است:

  1. آشکور
  2. بُناب گل
  3. چشمه سیاهک
  4. هولمولو
  5. چاه کاوَر
  6. هو زاغو
  7. هو چاهو

در سیاهک اغلب مردم به کشاورزی مشغولند و محصولاتی از جمله خرما، نارنگی، پرتغال و... را کشت می‌کنند.

بزرگترین کوه در سیاهک بُنَه نام دارد، در حالی که کوه‌های کوچکتر دیگری نظیر کَلات، سی صبا، اِشکن، زرد، بند اَنگِر... در اطراف سیاهک وجود دارند.

مناطق دیدنی روستایی سیاهک:

  1. پر پامیلَک
  2. قلعه سیاهک
  3. سنگر گُت لُک سنگر
  4. سنگر گُت لَهموتی
  5. پر سنگری
  6. پر انبارون

منابع[ویرایش]

  1. «روستای سیاهک». پژوهشکده مدیریت شهری و روستایی سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۲.