سگ خراسانی
| سگ خراسانی | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||||
| خاستگاه | ایران | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| سگ (سگ اهلی) | |||||||||||||||||||||||||
سگ خراسانی نامی است که بر روی سگ‌های ناحیه خراسان گذاشته شده‌است. سگ خراسانی بزرگ اندام از نوع ماستیف است.[۱]
برخی سگ خراسانی را اصلاح نژاد شده سگ کوچی می‌دانند.[۲]
تاریخچه
[ویرایش]در منابع تاریخی دوره سلجوقیان از سگ‌های ناحیه خراسان در ولایت غور یاد شده‌است و نوشته‌اند: نژاد سگ‌های بسیار خوبی در غور وجود دارند که بسیار قدرتمند هستند و در قدرت هر یک از آن‌ها بر یک شیر منطبق‌اند.[۳]
ویژگی‌های ظاهری
[ویرایش]سگ‌های خراسانی بزرگ اندام که دارای خط پشتی مستقیم و گردن بلند و ضخیم هستند. سر این نژاد به‌صورت افقی یا با زاویه کمی به سمت پایین است، در حالی که چشم‌ها مستقیم به جلو خیره شده‌اند. پوزه خشک و عضلانی دارد.[۴] رنگ‌های پوست در این نژاد اغلب سفید، سیاه و خاکستری راه راه و یا سرخ و قهوه‌ای با لکه سفید بر روی سینه است. بدن سگ‌های خراسانی اغلب با لکه‌های تیره پوشیده شده‌است اما معمولاً این لکه‌ها با پوششی از موها پوشیده شده و دیده نمی‌شوند. این لکه‌ها می‌توانند قسمت داخلی دهان، پل بینی و شکم را نیز بپوشانند.[۴] [۵]
قد و وزن
[ویرایش]وزن این این نژاد در نرها بین ۵۵ الی ۸۸ کیلوگرم و ماده‌ها ۴۰ تا ۷۰ کیلوگرم است. از این سگ بیشتر به عنوان سگ گله و سگ نگهبان استفاده می‌شود.[۴]
طول عمر این سگ‌ها به‌طور میانگین ۱۲ سال است.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «نژادهای سگ اصیل و بومی ایران را بشناسید». سایت گلونی.
- ↑ «تاریخچه سگ خراسانی». سایت کویر داگ.
- ↑ «سگ خراسانی». سایت واسط.[پیوند مرده]
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ «سگ خراسانی،یکی از بهترین نژادهای ایرانی را بهتر بشناسید».
- ↑ «سگ خراسانی، را بهتر بشناسید».