سکس مجازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


سکس مجازی یا سکس از راه دور به آمیزش جنسی گفته می‌شود که در آن دو یا بیش از دو تن با به‌کارگیری یکی از ابزارهای ارتباطی همچون اینترنت یا پیامک به تحریک جنسی یکدیگر بپردازند. در اینجا دور بودن دو شخص اهمیت دارد و نه وسیله ارتباطی.

افزایش سطح دسترسی به اینترنت با پهنای باند زیاد و فراگیری وب‌بین سبب رواج هرچه بیش‌تر سکس مجازی شده‌است. ردوبدل کردن تصویر و نگاره‌های سکسی در سکس مجازی به وفور صورت می‌گیرد. شرکت‌های پولی در اینترنت فعال هستند که به کاربر اجازه می‌دهد از سکس خود به صورت زنده با وب‌کم فیلم بگیرد یا به تماشای سکس دیگران بنشیند. ابزارهایی ارائه شده‌اند که حتی قادرند از راه دور فرد را تحریک جسمی‌کنند.[۲]

رضایت طرفین[ویرایش]

مهم‌ترین نکته‌ای که در رابطه با سکس مجازی بایستی بدان توجه شود این است که هر دو طرف درگیر در رابطه می‌بایست نسبت به درگیر بودن در رابطه آگاه بوده و مثلاً با میل خود تصویر برهنه خود را با دیگری به اشتراک گذارند.[۳] فلسفه اخلاقی این گونه روابط مجازی برای جوانان از اهمیت ویژه برخوردار است؛ چراکه درستی یا نادرستی این کار بستگی مستقیم به این نکته دارد که آیا فرد از این که تصویرش به اشتراک گذاشته شود آگاه و رضایتمند هست یا نیست. تا تاریخ ۲۰۱۵ برای افراد زیر ۱۸ سال (زیر سن قانونی) درگیری در یک رابطه جنسی مجازی به هر نحو ممنوع است؛ چراکه به‌طور مثال تصویر برهنه افراد زیر ۱۸ سال گونه‌ای پورنوگرافی کودکان به حساب می‌آید.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. Zucker Saltz, Lizzie (2009). Crafting Romance. Athens: Athens Institute for Contemporary Art. p. 5. Cindy Hinant's telephone sculptures tease out the sexually suggestive language of telephone services that insist on denying the separation of the speakers...Here the objects of communication-the now outdated landline telephones-take on the physicality of human relationships, not against technology's domination but by and through it. As we shift over to cellular phones, Hinant's sculptures are both nostalgic for the materiality of older devices and instructive as to the ways in which we might preserve for our modern age what Jean Baudrillard called the 'ecstasy of communication.'
  2. "This VR Girlfriend Simulator Is About More Than Cybersex". Kotaku Australia (به انگلیسی). 2018-02-28. Retrieved 2019-05-15.
  3. Lunceford, Brett (2010). "Sex in the Digital Age: Media Ecology and Megan's Law". Explorations in Media Ecology. 9 (4): 239-44.
  4. Kath Albury & Kate Crawford (2012): Sexting, consent and young people's ethics: Beyond Megan's Story, Continuum: Journal of Media & Cultural Studies, 26:3, 463-473
  • Deuel, Nancy R. 1996. Our passionate response to virtual reality. Computer-mediated Communication: Linguistic, Social, and Cross-Cultural Perspectives, p. 129-146. Ed. by Susan C. Herring. John Benjamins Publishing Company, Philadelphia.

پیوند به بیرون[ویرایش]