سونات ویولن شماره ۴ (بتهوون)
سونات ویولن شماره ۴ | |
---|---|
لودویگ فان بتهوون | |
مایهنما | لا مینور |
شمارهٔ اثر | اُپوس ۲۳ |
سبک | دورهٔ کلاسیک |
شکل | سونات ویولن |
آفرینش | ۱۸۰۱ |
اهدا شده | |
اجرا | اکتبر ۱۸۰۱ |
مدت زمان | حدود ۱۹ دقیقه |
موومانها | سه |
سازبندی | دونوازی (موسیقی مجلسی) |
سونات ویولن شماره ۴ در لا مینور، اُپوس ۲۳ اثر لودویگ فان بتهوون، یک سونات دونوازی برای ویولن و پیانو است که آهنگساز، آن را در سال ۱۸۰۱، یک سال پس از تصنیفِ سمفونی اول خود، ساخت و در اکتبرِ همان سال منتشر شد.
بتهوون سونات ویولن شماره ۴ خود را به کُنت موریتس فون فریس (۱۷۷۷–۱۸۲۶)، نجیبزاده، بانکدار، و حامی هنر اهل اتریش، اهدا کرد. آهنگساز، افزون بر این دو سونات ویولن، دو اثر دیگرِ خود را نیز به این کُنت تقدیم کرد: یکی، در همان سال، کوئینتت زهی اُپوس ۲۹ در دو ماژور، و دیگری، ۱۱ سال بعد، یعنی در ۱۸۱۲، سمفونی شماره ۷ خود را نیز به این کنت تقدیم کرد.
قرار بود این سونات همراه با سوناتِ ویولنِ بعدیِ بتهوون، یعنی سونات ویولن شماره ۵، اُپوس ۲۴، منتشر شود؛ اما این دو اثر، به دلیل متفاوت بودنِ اندازهٔ کاغذها، در نوبتهای جداگانه و با دو شماره اُپوسِ جدا منتشر شدند.
برخلاف سه سونات ویولنِ نخستِ بتهوون (سونات شماره ۱ و شماره ۲ و شماره ۳)، سونات شماره ۴ با اقبالِ منتقدان روبهرو شد.
ساختار
[ویرایش]این سونات از سه موومان تشکیل شدهاست:
اجرای کاملِ سونات ویولن شماره ۴ بتهوون بهطور معمول ۱۹ دقیقه بهطول میانجامد.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Violin Sonata No. 4 (Beethoven)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸.
- Cady, Arielle E. (2011). Performance Analysis of Beethoven's Violin Sonata, Op. 23: Freedom of Interpretation in Passages of Formal Anomaly (Thesis). Andrews University.
- Heeney, Eimear (2007). Beethoven's Works for Violin and Piano (PDF) (M.A.). Waterford Institute of Technology.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Violin Sonata No. 4: نُتنوشتها در پروژه بینالمللی کتابخانه نتهای موسیقی (IMSLP)
- Glass, Herbert. "Program Notes - Ludwig van Beethoven: Sonata No. 4 in A minor, Op. 23". Los Angeles Philharmonic. Archived from the original on 28 January 2018. Retrieved 31 July 2018.
- اجرای سونات ویولن شماره ۴ بتهوون توسطِ کوری چِرووسِک (Corey Cerovsek) (ویولن) و پاوالی یومپانِن (Paavali Jumppanen) (پیانو)، از موزهٔ ایزابِلا استیوارت گاردنِر (Isabella Stewart Gardner Museum)