سوماتوفولاکس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سوماتوفولاکِس (به یونانی:Σωματοφύλακες؛ شکل مفرد: سوماتوفولاکْس، σωματοφύλαξ) لغتی است یونانی که معنای تحت‌الفظی آن به فارسی «محافظان» یا «بادی‌گاردها» می‌شود.

مشهورترین گروه سوماتوفولاکِس، آنِ فیلیپ دوم مقدونی و نیز آنِ اسکندر کبیر بود. این گروه‌ها متشکل از هفت تن از نجیب‌زادگان مقدونیه بودند، که در عین حال در نقش افسران بالارتبهٔ ارتش نیز عمل می‌کردند و در کسوت سردار یا خیلیارخوس (فرمانده یک هزار تن) ارتش مقدونیه را فرماندهی می‌کردند. اسکندر پس از محاصرهٔ مالی نفر هشتمی به نام پئوکِستاس را نیز به سمت سوماتوفولاکْس برگماشت.

سوماتوفلاکِس اسکندر کبیر[ویرایش]

۳۳۶–۳۳۴
۳۳۳
۳۳۲
  • آریستونوس، لوسیماخوس، پیتون، آروباس، مِنِس، دمتریوس، هفستیون.
۳۳۱
  • آریستونوس، لوسیماخوس، پیتون، لئوناتوس، منس، دمتریوس، هفستیون.
۳۳۰–۳۲۷
۳۲۶–۳۲۴
  • آریستونوس، لوسیماخوس، پیتون، لئوناتوس، پردیکاس، بطلمیوس یکم سوتر، هفستیون، پئوکِستاس.
۳۲۳
  • آریستونوس، لوسیماخوس، پیتون، لئوناتوس، پردیکاس، بطلمیوس یکم سوتر، پئوکستاس.

منابع[ویرایش]