سندرم قاضی–مارکوئیزوس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سندرم قاضی-مارکوئیزوس
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
اُمیم۶۰۰۰۹۶
سمپC536259

سندرم قاضی–مارکوئیزوس (انگلیسی: Qazi–Markouizos syndrome) که با نام «سندرم هیپوتونی نوزادی پورتوریکویی» هم شناخته می‌شود،[۱] یک بیماری نادر ژنتیکی است که مشخصه‌اش، هیپوتونی مادرزادی غیر پیشرونده، کم‌توانی ذهنی شدید و افزایش نسبت فیبرهای عضلانی نوع ۲ است که به نوبهٔ خود، منجر به افزایش اندازه این فیبرها و همچنین بلوغِ ناهنجار اسکلتی در فرد می‌گردد.[۲][۳]

تا به امروز، مکانیسم دقیق مولکولی این بیماری، ناشناخته باقی مانده‌است.

منابع[ویرایش]

  1. «OMIM Entry - 600096 - PUERTO RICAN INFANT HYPOTONIA SYNDROME». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۷.
  2. Qazi, QH; Markouizos, D; Rao, C; Sheikh, T; Beller, E; Kula, R (May 1994). "A syndrome of hypotonia, psychomotor retardation, seizures, delayed and dysharmonic skeletal maturation, and congenital fibre type disproportion". Journal of Medical Genetics. 31 (5): 405–9. doi:10.1136/jmg.31.5.405. PMC 1049875. PMID 8064821.
  3. Poznanski, AK; Garn, SM; Kuhns, LR; Sandusky, ST (November 1971). "Dysharmonic maturation of the hand in the congenital malformation syndromes". American Journal of Physical Anthropology. 35 (3): 417–32. doi:10.1002/ajpa.1330350322. PMID 4332712.