سنبل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سنبل
گل سنبل
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
دسته: گیاهان گلدار
رده: تک‌لپه‌ای‌ها
راسته: راسته مارچوبه
تیره: Hyacinthaceae
سرده: سنبل (نام علمی: Hyacinthus)
لینه
گونه‌ها

Hyacinthus orientalis
Hyacinthus litwinowii
Hyacinthus transcaspicus

سُنبُل نام سرده‌ای از گل‌ها است که به تیرهٔ Hyacinthaceae تعلق دارد. این سرده در گذشته جزو تیرهٔ سوسنیان محسوب می‌شد. خاستگاه سنبل، شرق دریای مدیترانه، ایران، ترکمنستان و آفریقای جنوبی است.

گل‌های سنبل خوش‌بو و جنبهٔ زینتی دارند. دورهٔ گلدهی آن‌ها در اوایل بهار است. گل‌ها می‌توانند به رنگ‌های سفید، صورتی، بنفش، قرمز، نارنجی، زرد یا آبی باشند.

گونه‌ها[ویرایش]

سنبل‌ها شامل ۳ گونهٔ مختلف می‌شوند:

  • Hyacinthus orientalis، متداول‌ترین گونه
  • Hyacinthus litwinowii
  • Hyacinthus transcaspicus

نگهداری[ویرایش]

هیچ‌گاه گیاه را در مکانی که خیلی گرم باشد، نباید قرار داد. تا حد توان بهتر است بر روی برگ‌ها آب پاشید تا شادابی آن حفظ شود. بهترین خاک برای پرورش سنبل باید مخلوطی از دوسوم شن و یک‌سوم مواد پوسیدهٔ مغذّی باشد. بهترین فصل برای کاشتن پیازهای سنبل در گلدان یا ظروف آب، ماه آبان و آذر است.[۱]

فرهنگ[ویرایش]

گل سنبل در سفرهٔ هفت‌سین مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای زیبایی در سفرهٔ هفت‌سین قرار می‌گیرد[۲]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «نحوه پرورش گل سنبل برای ایام عید نوروز». پایگاه اطلاع‌رسانی گل و گیاه. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴.
  2. «نمادهای هفت سین ایرانی سفره ای به گستردگی تمام جهان». دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۷.