سلطان خلیل
| سلطان خلیل | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه ایران | |||||
 نگاره‌ای از سلطان خلیل و اطرافیان | |||||
| سلطنت | ۱۴۷۸ میلادی ۸۸۱ – ۸۸۲ | ||||
| تاج‌گذاری | پادشاه ایران | ||||
| پیشین | اوزون حسن | ||||
| جانشین | سلطان یعقوب | ||||
| زاده | احتمالا ۱۴۵۴ تبریز | ||||
| درگذشته | ۱۴۷۸ (۸۸۲) تبریز | ||||
| فرزند(ان) | سلطان الوند | ||||
| |||||
| دودمان | آق‌قویونلو | ||||
| پدر | اوزون حسن | ||||
| مادر | سلجوق‌شاه بیگم | ||||
سلطان خلیل، فرزند اوزون حسن دومین پادشاه آق‌قویونلو بود که در سال ۱۴۷۸ بر بخش‌های بزرگی از ایران حکومت کرد.
سلطان خلیل پیش از رسیدن به سلطنت، والی ولایت فارس بود. اقامتگاه تابستانی‌اش مین‌بلاغ و تخت جمشید بود. او از حامیان ادبیات فارسی در شیراز بود.
سلطان خلیل پس از پدرش اوزون حسن به سلطنت رسید؛ اما با برادرانش به ستیز برخاست. یکی از برادرانش به نام مقصود را کشته و دیگر برادرانش یعقوب و یوسف را تبعید کرد. در همین سال، عمویش مرادبیگ بایندر را مغلوب کرده و سیاست مرکزگرایی را در پیش گرفت؛ اما بزرگان آق‌قویونلو از این سیاست ناراضی بودند.
سلطان خلیل نهایتاً در ژوئیهٔ ۱۴۷۸ در نزدیکی خوی از طرف حامیان برادر ۱۴ ساله‌اش سلطان یعقوب شکست خورد و بدین ترتیب، سلطنت آق‌قویونلو به برادرش منتقل شد.
منابع
[ویرایش]- دانشنامهٔ ایرانیکا، مدخل آق‌قویونلو.
- تاریخ عالم‌آرای امینی، صفحهٔ ۵۹ و ۶۵-۶۲ و ۶۹-۶۸
- J. E. Woods, Ag Qoyunlu, s. 231, 233-234
- V. Minorsky, Persia in A. D.1478-1490, s. 38
- E. G. Browne, A Literary History of Persia, V. III, s. 414
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
فرمانروایان آق‌قویونلو | ||
|---|---|---|
اوزون حسن (۱۴۷۸–۱۴۵۳) • سلطان خلیل (۱۴۷۸) • سلطان یعقوب (۱۴۹۰–۱۴۷۸) • سلطان بایسنقر (۱۴۹۲–۱۴۹۰) • سلطان رستم (۱۴۹۷–۱۴۹۲) • سلطان احمد گوده (۱۴۹۷) |  | |