سلام تایلندی
.jpg)
سلام تایلندی (تبریک تایلندی یا احوالپرسی تایلندی) به عنوان "وای" wai (تای: ไหว้، تلفظ wâ:j) شناخته می‌شود شیوه مخصوص احوالپرسی و ادای احترام مردم کشور تایلند است. وای شامل به هم زدن کف دستها (شبیه دعا کردن) و خم شدن است. منشأ این احوالپرسی به هند بر می‌گردد و شبیهناماسته و برمسه مینگالار پار است. هرچه دستها بالاتر نگه داشته شود به معنای احترام بیشتر است. تایلندی‌ها در ورود به خانه وای را انجام می‌دهند. پس از ملاقات و به هنگام خداحافظی هم اجازه ترخیص می‌گیرند که دوباره در قالب وای تکرار می‌شود.[۱] وای نیز به عنوان روشی برای ابراز قدردانی یا عذرخواهی متداول است.
عبارتی که اغلب با وای به عنوان یک تبریک یا خداحافظی گفته می‌شود، ساوات دی (สวัสดี، تلفظ sà.wàt.di:) نامیده می‌شود.[۲] این کلمه برگرفته از سانسکریت svasti (به معنای "رفاه") است.
احوالپرسی تایلندی (وای) تا به امروز بخش بسیار مهمی از رفتارهای اجتماعی در بین تای‌ها باقی مانده‌است، که نسبت به شیوه حضور خود در جامعه بسیار حساس هستند.[۳] گردشگران خارجی و سایر بازدید کنندگان که عادت به پیچیدگی زبان و فرهنگ تایلندی ندارند، نباید کسی را از آنها جوان تر است سلام کنند، مگر در ازای گرفتن وای خود. تایلندی‌ها انتظار دارند پاسخ احترام آنها نیز با وای داده شود.
اگر کسی هنگام حمل کالا «وای» را دریافت کند، یا به هر دلیلی که بازگشت آن را دشوار می‌کند، باید باز هم احترام خود را با تلاش جسمی برای بازگشت به بهترین شکل ممکن در هر شرایطی نشان دهد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
خواندن بیشتر[ویرایش]
- دیلر ، آنتونی (۱۹۹۱). هویت ملی و مدافعان آن. فصل چهارم: «چه چیزی باعث ایجاد زبان مرکزی تایلندی می‌شود». شابک 974-7047-20-9.
منابع[ویرایش]
- ↑ Rajadhon, Phya Anuman (2015). Thai Traditional Salutation (Thai Culture, New Series No. 14 ed.). Bangkok: Fine Arts Department, Ministry of Culture. Archived from the original on 27 May 2018. Retrieved 4 May 2018.
- ↑ Barmé, Scot (1993). Luang Wichit Wathakan and the creation of a Thai identity. Institute of Southeast Asian Studies. p. 176. ISBN 978-981-3016-58-3.
- ↑ Wattanasukchai, Sirinya (7 June 2019). "Simply saying 'sorry' for crimes is not enough" (Opinion). Bangkok Post. Retrieved 7 June 2019.