سلاح‌های هسته‌ای و اسرائیل

بنا به اخبار منتشر شده، اسرائیل به‌طور گسترده دارای تسلیحات هسته‌ای^[۱]^[۲] می‌باشد؛ همچنین اسرائیل ششمین کشور دنیا است که این سلاح‌ها را توسعه داده‌است.^[۳] اسرائیل یکی از چهار کشور مسلح به برنامهٔ هسته‌ای است که NPT (پیمان‌نامه منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای) را امضا نکرده‌اند. دیگر کشورها عبارتند از هند، پاکستان و کره شمالی.^[۴] اسرائیل سیاست ابهام هسته‌ای را دنبال می‌کند.^[۵]^[۶] مقامات اسرائیلی هرگز به داشتن تسلیحات هسته‌ای اعتراف نکرده‌اند؛ ولی برآورد می‌شود که این کشور حدود ۸۰ تا ۲۰۰ بمب اتم در اختیار دارد.^[۷] اسرائیل با وجود فشارهای بین‌المللی، ان‌پی‌تی را امضا نکرده و اعلام کرده چنین کاری برخلاف منافع امنیتی ملی‌اش است.^[۸]

حادثه ولا[ویرایش]

در ۲۲ سپتامبر سال ۱۹۷۹ (۳۱ شهریور ۱۳۵۸) ماهواره «وِلا» آمریکا هنگام چرخش به دور زمین روشنایی مرموزی را برروی جزایر «ماریون و پرنس ادوارد» واقع در جنوب اقیانوس هند مابین آفریقا و قطب جنوب دریافت کرد. این واقعه هم‌اکنون به «حادثه ولا» (Vela Incidentnt) مشهور است. از همان زمان، بسیاری بر این عقیده بوده‌اند که این روشنایی نتیجه یک آزمایش هسته‌ای بوده و شایع‌ترین گمانه در این زمینه این بوده که اسرائیل به کمک دولت وقت آفریقای جنوبی آزمایش هسته‌ای انجام داده‌است، اما برخی نیز بر این باور بودند که بر اثر برخورد یک شهاب‌سنگ به زمین چنین نوری تولید شده‌است.^[۹]^[۱۰]

منابع[ویرایش]

↑ Cohen, Avner (1998). Israel and the Bomb. Columbia University Press. p. 349. ISBN 0-231-10482-0.
↑ محمد البرادعی (July 27, 2004). "Transcript of the Director General's Interview with Al-Ahram News". آژانس بین‌المللی انرژی اتمی. Retrieved June 3, 2007.
↑ NTI Israel Profile بایگانی‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine Retrieved July 12, 2007.
↑ "Background Information, 2005 Review Conference of the Parties to the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons". United Nations. Retrieved July 2, 2006.
↑ Bronner, Ethan (October 13, 2010). "Vague, Opaque and Ambiguous - Israel's Hush-Hush Nuclear Policy". The New York Times. Retrieved March 6, 2012.
↑ Korb, Lawrence (November 1, 1998). "The Quiet Bomb". The New York Times. Retrieved March 6, 2012.
↑ "Office of the Historian - Historical Documents - Foreign Relations of the United States, 1964–1968, Volume XX, Arab-Israeli Dispute, 1967–68 - Document 349". History.state.gov. December 12, 1968. Retrieved July 3, 2012.
↑ Shalom Life, 2010 Sep 21, "Israel Rejects Offer to Join UN Atomic Agency بایگانی‌شده در ۳ ژوئیه ۲۰۱۲ توسط Archive.today"
↑ scpience (۲۰۱۸-۰۵-۲۳). «حادثه ولا، انفجار ناشناس». Scpience. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۴.
↑ "Vela incident - Wikipedia". en.m.wikipedia.org (به انگلیسی). Retrieved 2020-06-14.

[1] Cohen, Avner (1998). Israel and the Bomb. Columbia University Press. p. 349. ISBN 0-231-10482-0.

[2] محمد البرادعی (July 27, 2004). "Transcript of the Director General's Interview with Al-Ahram News". آژانس بین‌المللی انرژی اتمی. Retrieved June 3, 2007.

[3] NTI Israel Profile بایگانی‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine Retrieved July 12, 2007.

[4] "Background Information, 2005 Review Conference of the Parties to the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons". United Nations. Retrieved July 2, 2006.

[5] Bronner, Ethan (October 13, 2010). "Vague, Opaque and Ambiguous - Israel's Hush-Hush Nuclear Policy". The New York Times. Retrieved March 6, 2012.

[6] Korb, Lawrence (November 1, 1998). "The Quiet Bomb". The New York Times. Retrieved March 6, 2012.

[7] "Office of the Historian - Historical Documents - Foreign Relations of the United States, 1964–1968, Volume XX, Arab-Israeli Dispute, 1967–68 - Document 349". History.state.gov. December 12, 1968. Retrieved July 3, 2012.

[8] Shalom Life, 2010 Sep 21, "Israel Rejects Offer to Join UN Atomic Agency بایگانی‌شده در ۳ ژوئیه ۲۰۱۲ توسط Archive.today"

[9] scpience (۲۰۱۸-۰۵-۲۳). «حادثه ولا، انفجار ناشناس». Scpience. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۴.

[10] "Vela incident - Wikipedia". en.m.wikipedia.org (به انگلیسی). Retrieved 2020-06-14.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]